This qualitative study aims to investigate the peer interaction of 36 to 72-month-old children and the intervention of teachers in case of trouble during game activities. The study group consisted of 58 pre-school children and four pre-school teachers. The data of the research were collected via unstructured non-participant observations from the teachers and their students. A total of sixteen hours of observations were made two days a week for eight weeks. The findings are as follows: children exhibited verbal and physical violence against each other in communication; when a controversial case is concerned, problem-solving could not be achieved in the desired ways; cooperative game behaviours were often observed; when a child with special needs was in the classroom, the dynamics of peer interaction between the children differentiated; and, finally, the interventions of the teachers on the emerging problems were teacher-centered rather than child-centered and encouraging children to solve their problems. Teacher intervention often distanced the child with special needs
Bu araştırmanın, 36-72 aylık çocukların
oyun etkinliklerinde akranları ile kurdukları etkileşimlerini ve bu
etkileşimlerde meydana gelen çıkan sorunlarda öğretmenlerin müdahalelerini
incelemek amaçlanmıştır. Araştırma temel nitel araştırma deseninde tasarlanmıştır.
Çalışma grubunu 58 çocuk ve bu çocukların 4 okul öncesi öğretmeni
oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri, 4 okul öncesi eğitim sınıfındaki öğretmenlere
ve bu öğretmenlerin sınıflarındaki çocuklara yönelik gerçekleştirilen gözlemler
ile toplanmıştır. Haftada 2 gün olmak üzere 8 hafta boyunca toplam 16 saatlik
gözlemler gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgularında:
çocukların oynadıkları oyunlardaki dinamikler, çocukların cinsiyetlerine göre
farklılaşmaktadır. Çocuklar birbirleri ile iletişimlerinde birbirlerine karşı fiziksel
veya sözlü şiddet içeren davranışlar sergilemektedirler. Çocuklar arasında bir
problem ya da tartışmalı bir durum ortaya çıktığında, çocuklar istendik
yollarla çözüm gerçekleştirememektedirler. Oyunlarda işbirlikçi oyun davranışları
sıklıkla gözlemlenmiştir. Bununla birlikte sınıfta özel gereksinimli çocuğun
olması çocuklar arasındaki akran etkileşimlerinin dinamiklerini
farklılaştırmaktadır ve son olarak öğretmenlerin ortaya çıkan sorunlara yönelik
müdahalelerinin çocuklara aralarındaki problemi çözdürücü değil genellikle
öğretmenin kendisinin karara varması şeklinde gerçekleşmektedir. Öğretmenlerin bu
kararı genellikle özel gereksinimli çocuğu ortamdan uzaklaştırmak yönündedir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Journal Section | Articles |
Authors | |
Publication Date | April 16, 2020 |
Submission Date | March 23, 2019 |
Published in Issue | Year 2020 Volume: 33 Issue: 1 |