Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

THE VEGETATION SURVEYS AND DETERMINATION OF STAND STRUCTURE IN THE FORESTS OF BARTIN-YENİHAN REGION

Yıl 2017, Cilt: 19 Sayı: 2, 183 - 202, 01.12.2017

Öz

This study was carried out the
determination for site conditions, silvicultural properties and ground
vegetation structure in oriental beech (Fagus
orientalis Lipsky.)
forests in the Yenihan Forest Range District. The mean
annual precipitation, mean annual temperatue and soil type were determined for
site conditions in the sample plots. Total 8 sample plots were selected in the
different stand type for determination of stand structure and ground vegetation
type. Structure and ground vegetation type. The crown areas, height breast
diameter heights, age, wet and dry branch height were measured of all trees in
the sample plots. The stand profile was drawn of each sample plots and amount
of trees, state of layer, total height breast area, top height, diameter andage
were determined for occured relationship about tress in the sample plots. The
plant samples were collected for vegetation surveys in the research area.
Later, species and taxonomy were determined of plant samples and frequency and
degreee of cover were determined plants of the ground vegetation level in the
sample plots by Braun-Blanquet method and high degree was observed cover of
ground vegetation of the oriental beech stands in the Yenihan forest district.



 

Kaynakça

  • 1. Aksoy, H. (1978). Karabük-Büyükdüz Araştırma Ormanındaki Orman Toplumları ve Bunların Silvikültürel Özellikleri Üzerine Araştırmalar, İ.Ü Orman Fakültesi Yayınları no:2332/237, İstanbul.
  • 2. Aksoy, H. (1988). Silvikültür I Ders Notu, İstanbul, Roto Baskı, Yayınlanmamış.
  • 3. Anonim, (2013). Bartın Meteoroloji İstasyonuna Ait Bazı İklim Verileri, TC. Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • 4. Anonim, (2011). Zonguldak Orman Bölge Müdürlüğü, Bartın Orman İşletme Müdürlüğü, Yenihan Orman İşletme Şefliği Fonksiyonel Orman Amenajman Planı (2011-2030). Bartın.
  • 5. Ata, C. (1975). Kazdağı Göknarı (Abies equi-trojani Ashers et Sinten)’nın Türkiye’deki Yayılışı ve Silvikültürel Özellikleri, (Doktora Tezi), İÜ. Orman Fakültesi, İstanbul, 155 s.
  • 6. Ata, C. (1980). Saf Doğu Ladini Ormanlarının Gençleştirme Sorunları, (Doçentlik Tezi), OGM Yayını, Ankara, 194 s.
  • 7. Ata, C. (1995). Silvikültür Tekniği, Zonguldak karaelmas Üniversitesi Yayınları, Üniversite Yayın no:4, Fakülte Yayın no:3, Bartın.
  • 8. Avşar, M. D. (1999). Kahramanmaraş-Baskonus Dağı Ormanlarında Başlıca Meşcere Kuruluşları ve Silvikültürel Öneriler, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 212, Trabzon.
  • 9. Bozkuş, H.F. (1987). Toros Göknarı (Abies cilicica Carr)’nın Türkiye’deki Doğal Yayılış ve Silvikültürel Özellikleri, TC Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, 118, İstanbul.
  • 10. Bozkuş, H.F. (1989). Toros Göknarı (Abies cilicica Carr.)’nın Türkiye’deki Doğal Yayılış ve Silvikültürel Özellikleri, (Doktora Tezi), TC. Tarım, Orman ve Köyişleri Bakanlığı, OGM Yayınları, Ankara.
  • 11. Çalışkan, A. (1991). Karabük-Büyükdüz Araştırma Ormanında sarıçam (Pinus sylvestris L.) Göknar (Abies bornmülleriana Mattf.)-Kayın (Fagus orientalis Lipsky) Karışık Meşcerelerinde Büyüme İlişkileri ve Gerekli Silvikültürel İşlemler, (Doktora Tezi), İÜ. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • 12. Çoban, S. (2007). Bolu Aladağ’daki sarıçam (Pinus sylvestris L.) meşçerelerinde doğal gençleştirme örnekleri üzerine araştırmalar. Yüksek Lisans, İstanbul Üniversitesi.
  • 13. Çoban, S. (2013). Bolu- Ayıkaya Bölgesi Bitki Toplumları ve Meşçere Kuruluş Özellikleri, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • 14. Çolak, A.H. (1997). Rhododendron ponticum L. (Mor Çiçekli Ormangülü)’nün Silvikültür Özellikleri Üzerine Araştırmalar. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • 15. Çolak, A., Pitterle, A. (1999). Yüksek Dağ Silvikültürü (Cilt I- Orta Avrupa) Genel Prensipler. OGM Personelini Güçlendirme Vakfı Yayını Ankara.
  • 16. Demirci, A. (1991). Doğu Ladini (Picea orientalis (L.) Link.)-Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) Karışık Meşçerelerinin Gençleştirilmesi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 223, Trabzon.
  • 17. Ellenberg, H. (1956). Aufgaben und Metheden der Vegationskunde, Stuttgart.
  • 18. Ertekin, M., Özel, H. B. (2010). Çorum Yöresi Erozyonla Mücadele Kapsamında Yapılan Karaçam (Pinus nigra Arnold.) ve Sedir (Cedrus libani A. Rich.) Ağaçlandırmaları. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 12(18), 77-85. 19. Ertuğrul, M., Varol, T., Özel, H. B. (2014). Climate Changes in Prospect for The West Black Sea Forests. International Journal of Bartin Faculty of Forestry, 16(23-24), 35-43.
  • 20. Fallahchai, M. M., ÖZEL, H. B., Kialashaki, A. (2012). The Impact of Some Ecological Factors on The Regeneration of The Species of Taxus baccata L. in the Arasbaran Forests. Journal of Bartin Faculty of Forestry : 14(22), 33-40.
  • 21. Fallahchai, M. M., Özel, H. B., Payam, H. (2013). The comparison of the natural Stands Quantitative Characteristics in Managed and Non-Managed Areas in Caspian Sea Coastal Forests. Journal of Bartın Forestry Faculty, 15(1): 1-10.
  • 22. Ertaş, A. (1996). Istranca Meşesi (Quercus hartwissiana Steven.)’nin Silvikültürel Özellikleri Üzerine Araştırmalar, (Doktora Tezi), İÜ. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • 23. Genç, M. (2004). Silvikültür Tekniği, Süleyman Demirel Üniversitesi Yayın No:46/357, Isparta.
  • 24. Genç, M. (2011). Silvikültürün Temel Esasları, Süleyman Demirel Üniversitesi, Orman Fakültesi Yayın No: 44, 2. Baskı, Isparta, 351 s.
  • 25. Giray, N., Pamay, B. (1962). Türkiye’de Sarıçam (Pinus sylvestris L.)’nın Tabi Gençleşmesi İmkanları Üzerine Araştırmalar, TC. Tarım Bakanlığı, OGM Yayın No. 337/31, İstanbul. 84. Gövde Analizi, Ormancılık Araştırma Enstitüsü, Dergi Serisi, No: 49, 9-44.
  • 26. Güner, S. (2000). Artvin-Genya Dağı’nın Orman Toplumları ve Silvikültürel Özellikleri, Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 126, Trabzon.
  • 27. Hennekens, S. M. (1996). TURBOVEG: Software package for input, processing and presentation of phytosociological data. User’s guide. Version July.
  • 28. Hennekens, S. M., Schamınıee, J.H. (2001). TURBOVEG, a comprehensive data base management system for vegetation data. Journal of Vegetation Science, 12, 589-591
  • 29. Kalıpsız, A. (1962). Dogu Kayınında Artım ve Büyüme Araştırmaları, Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Yayın No:339/7, Ankara.
  • 30. Kantarcı, M. D., Özel, H. B., Ertekin, M., Kırdar, E. (2011). Konya-Karapınar Kara Kumulu Ağaçlandırmalarında Kullanılan Altı Ağaç Türünün Bozkır Yetişme Ortamına Uyumu Konusunda Bir Değerlendirme. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 13(19), 107-127.
  • 31. Kent, M. Coker, P. (1992). Vegetation description and analysis: a practical approach. John Wiley& Sons, Chichester, England.
  • 32. Kırdar, E., Özel, H. B., Ertekin, M. (2010). Effects of Pruning on Height and Diameter Growth at Stone Pine (Pinus pinea L.) Afforestations. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 12(18), 1-10.
  • 33. Legendre, P., Legendre, L. (1998). Numerical ecology, Elsevier Science& Techonology.
  • 34. Leps, J., Smılauer, P. (2003). Multivariate analysis of ecological data using CANOCO, Cambridge Univ Pr. 35. Mueller- Domboıs, D., Ellenberg, H. (1974). Aims and methods of vegetation ecology.
  • 36. Odabaşı, T. (1976). Türkiye'de Baltalık ve Korulu Baltalık Ormanları ve Bunların Koruya Dönüştürülmesi Olanakları Üzerine Araştırmalar, İÜ. Yayın No: 2079, OF. Yayın No: 218, Matbaa Teknisyenleri Basımevi, İstanbul.
  • 37. Odabaşı, T. (1993). Türkiye’de Silvikültürel Uygulamaların Koşulları ve İlkeleri, 236-246, I. Ormancılık Şurası, Tebliğler ve Ön Çalışma Grubu Raporları, Cilt 3, Seri No. 13, Yayın No. 006, 1-5 Kasım Ankara.
  • 38. Öner, M.N. (2001). Ilgaz Dağı’nın Güney Aklanındaki Orman Toplumları ve Silvikültürel Özellikleri, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 148, İstanbul.
  • 39. Öner, M.N., İmal, B. (2006). Bülbülpınarı (Çankırı-Eldivan) Meşçere Kuruluşları Üzerine Araştırmalar, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, Sayı:2, 67–79.
  • 40. Özalp, G. (1989). Çitdere (Yenice-Zonguldak) Bölgesindeki Orman Toplumları ve Silvikültürel Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 151, İstanbul.
  • 41. Özalp, G. (1993). Çitdere (Yenice-Zonguldak) Bölgesindeki Orman Toplumları ve Silvikültürel Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, İ.Ü Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği A.B.D, Silvikültür Programı, İstanbul.
  • 42. Özel, H. B. (2008). Bartın-Ardıç Yöresindeki Orman Restorasyonu Uygulamalarının Bazı Toprak Özellikleri Üzerine Etkisi. Ekoloji Dergisi, 17(69):14-19
  • 43. Özel, H. B., Ertekin, M. (2010). Devrek-Akçasu Yöresindeki Karaçam (Pinus nigra Arnold. ssp. pallasiana (Lamb.) Holmboe) ve Sarıçam (Pinus sylvestris L.) Ağaçlandırmalarında Boy Artımı Ve Bazı İklim Faktörleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, International E-Journal of New World Sciences Academy, Ecological Life Sciences, Volume: 5, No: 4, Article Number:5A0058: 376-389.
  • 44. Özel, H. B., Ertekin, M., Yilmaz, M., Kirdar, E. (2010). Factors Affecting the Success of Natural Regeneration in Oriental Beech (Fagus orientalis Lipsky) Forests in Turkey. Acta Sılvatıca Et Lıgnarıa Hungarıca: An International Journal in Forest, Wood And Environmental Sciences, 6, 149-159.
  • 45. Özel, H. B., Ertekin, M. (2011). Growth Models in Investigating Oriental Beech (Fagus orientalis Lipsky.) Juvenilities Growth Performance in the Western Black Sea in Turkey (Devrek-Akçasu Case Study). Romanian Biotechnological Letters, 16(1): 5850-5857.
  • 46. Özel, H. B., Ertekin, M., Kırdar, E., Demirci, A. (2011). Bartın-Arıt Yöresi Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) Doğal Gençleştirme Alanlarında 23 Yıllık Büyüme Durumunun Değerlendirilmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 13(20), 59-70.
  • 47. Özel, H. B., Ertekin, M., Kırdar, E., Demirci, A. (2011). Bartın-Arıt Yöresi Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) Doğal Gençleştirme Alanlarında 23 Yıllık Büyüme Durumunun Değerlendirilmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 13(20), 59-70.
  • 48. Özel, H. B., Ertekin, M. (2012). The Change of Stand Structure in Uludağ Fir (Abies nordmanniana subsp. bornmuelleriana Mattf.) Forests Along An Altitudinal Gradient. Kastamonu University Journal of Forestry Faculty, 12(3):96-104.
  • 49. Özel, H. B., Kırdar, E., Bilir, N. (2015). The Effects of Magnetic Field on Germination of The Seeds of Oriental Beech (Fagus orientalis Lipsky.) and Growth of Seedlings. Agriculture & Forestry/Poljoprivreda İ Sumarstvo, 61(3):195-206
  • 50. Özel, H. B., Bilir, N. (2016). Effects of Light and Moisture on Growth and Morphological Characteristics of Horse Chestnut (Aesculus hippocastanum L.) Seedlings in the Western Blacksea Region in Turkey. Agriculture & Forestry/Poljoprivreda İ Sumarstvo, 62(1).
  • 51. Pamay, B. (1962). Türkiye’de Sarıçam (Pinus sylvestris L.)’ın Tabii Gençleşmesi imkânları Üzerine Araştırmalar, TC Tarım Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü Yayını, No: 337/31, Ankara.
  • 52. Quezel, P., Barbero, M., Akman, Y. (1980). Contribution a letude de la vegetation forestiere d’Anatolie septentrionale. Phytocoenologia ; 8 (3/4), 365-519 Stuttgart.
  • 53. Saatçioğlu, F. (1971). Silvikültürün Tekniği, İ.Ü Orman Fakültesi Yayınları, İ.Ü Yayın no:1648, Orman Fakültesi Yayın no:172, İstanbul.
  • 54. Saatçioğlu, F. (1976). Silvikültürün Biyolojik Esasları ve Prensipleri, İ.Ü Orman Fakültesi Yayınları, İ.Ü Yayın no:2187, Orman Fakültesi Yayın no:222, İstanbul.
  • 55. Şevik, H., (2010). Uludağ Göknarı (Abies nordmanniana subsp. bornmulleriana Mattf) Populasyonlarında Genetik Çeşitliliğin Yapılanması, Doktora Tezi, KTU Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon,
  • 56. Sevik, H., (2012). Variation in seedling morphology of Turkish fir (Abies nordmanniana subsp. bornmulleriana Mattf), African Journal of Biotechnology Vol. 11(23): 6389-6395.
  • 57. Sevik, H.; Cetin, M., Kapucu, Ö. (2016). Effect of Light on Young Structures of Turkish Fir (Abies nordmanniana subsp. bornmulleriana). Oxidation Communications 39 (1–II): 485–492.
  • 58. Ürgenç, S. (1998). Ağaçlandırma Tekniği (Yenilenmiş ve Genişletilmiş İkinci Baskı), İ.Ü Orman Fakültesi Yayınları no:3994/441, İstanbul.
  • 59. Tichy, L. (2002). JUICE, software for vegetation classification. Journal of Vegetation Science. 13, 451-453.
  • 60. Tonguç, F. (2003). Rize-İkizdere Vadisi Ormanlarının Yükselti Basamaklarına Göre Meşcere Kuruluşları ve Silvikültürel Değerlendirmeler, (Doktora Tezi), KTÜ. Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • 61. Torras, O., Saura, S. (2008). Effects of silvicultural treatments on forest biodiversity inidicators in the Meditarranean. Forest Ecology and Management, 255: 3322-3330.
  • 62. Tunçtaner, K., Özel, H. B., Ertekin, M. (2007). Bartın Yöresindeki Ağaçlandırma Alanlarında Kullanılan Yerli ve Yabancı Türlerin Adaptasyon Yetenekleri Üzerine Araştırmalar. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 9(11): 11-25.
  • 63. Van Der Maarel, E. (2005). Vegetation ecology, Wiley- Blacwell.

BARTIN YENİHAN BÖLGESİ ORMANLARINDA VEJETASYON ETÜTLERİ VE MEŞÇERE KURULUŞ ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

Yıl 2017, Cilt: 19 Sayı: 2, 183 - 202, 01.12.2017

Öz

Bu
çalışma; Yenihan Orman İşletme Şefliği ormanlarındaki önemli kayın ormanı
meşçerelerinde meşçere profilleri ve vejetasyon alımı yapılarak söz konusu
meşçere kuruluşlarının bazı yetişme ortamı özelliklerini, silvikültürel
özellikleri ve vejetasyon etüdü özelliklerini belirlemek amacıyla ele
alınmıştır. Yetişme ortamı özellikleri için örnek alanların ortalama yıllık
yağış miktarları, ortalama yıllık sıcaklık, toprak tipleri belirlenmiştir.
Meşcere kuruluşlarını ve vejetasyon analizi amacıyla farklı meşçere tiplerinden
8 adet örnek alan seçilmiştir. Örnek alanlarda; bütün ağaçların tepelerinin
düşey izdüşümleri, göğüs çapı ve boyları, yaşları, yaş ve kuru dal
yükseklikleri ölçülmüştür. Her örnek alan için bir adet meşcere profili ve bu
profillerin tepe izdüşümleri çizilerek meşçere kuruluşlarının ağaç sayısı, ağaç
varlığı, katlılık durumu, toplam göğüs yüzeyi, biyolojik üst boylar, çaplar ve
yaşlar belirlenmek suretiyle meşçere içerisindeki ilişkiler ortaya konmuştur.
Vejetasyon etüdü analizi için ise her bir örnek alanda bitkiler toplanarak
kurutulmuş ve teşhisi yapılmıştır. Bu bitkilerin toplanması esnasında ise
toprağı örtme dereceleri Braun-Blanquet metoduyla belirlenmiştir. Yapılan
tespitler soncunda bitkilerin örtme derecelerinin yüksek olduğu tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • 1. Aksoy, H. (1978). Karabük-Büyükdüz Araştırma Ormanındaki Orman Toplumları ve Bunların Silvikültürel Özellikleri Üzerine Araştırmalar, İ.Ü Orman Fakültesi Yayınları no:2332/237, İstanbul.
  • 2. Aksoy, H. (1988). Silvikültür I Ders Notu, İstanbul, Roto Baskı, Yayınlanmamış.
  • 3. Anonim, (2013). Bartın Meteoroloji İstasyonuna Ait Bazı İklim Verileri, TC. Orman ve Su İşleri Bakanlığı, Meteoroloji İşleri Genel Müdürlüğü, Ankara.
  • 4. Anonim, (2011). Zonguldak Orman Bölge Müdürlüğü, Bartın Orman İşletme Müdürlüğü, Yenihan Orman İşletme Şefliği Fonksiyonel Orman Amenajman Planı (2011-2030). Bartın.
  • 5. Ata, C. (1975). Kazdağı Göknarı (Abies equi-trojani Ashers et Sinten)’nın Türkiye’deki Yayılışı ve Silvikültürel Özellikleri, (Doktora Tezi), İÜ. Orman Fakültesi, İstanbul, 155 s.
  • 6. Ata, C. (1980). Saf Doğu Ladini Ormanlarının Gençleştirme Sorunları, (Doçentlik Tezi), OGM Yayını, Ankara, 194 s.
  • 7. Ata, C. (1995). Silvikültür Tekniği, Zonguldak karaelmas Üniversitesi Yayınları, Üniversite Yayın no:4, Fakülte Yayın no:3, Bartın.
  • 8. Avşar, M. D. (1999). Kahramanmaraş-Baskonus Dağı Ormanlarında Başlıca Meşcere Kuruluşları ve Silvikültürel Öneriler, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 212, Trabzon.
  • 9. Bozkuş, H.F. (1987). Toros Göknarı (Abies cilicica Carr)’nın Türkiye’deki Doğal Yayılış ve Silvikültürel Özellikleri, TC Tarım ve Köyişleri Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, 118, İstanbul.
  • 10. Bozkuş, H.F. (1989). Toros Göknarı (Abies cilicica Carr.)’nın Türkiye’deki Doğal Yayılış ve Silvikültürel Özellikleri, (Doktora Tezi), TC. Tarım, Orman ve Köyişleri Bakanlığı, OGM Yayınları, Ankara.
  • 11. Çalışkan, A. (1991). Karabük-Büyükdüz Araştırma Ormanında sarıçam (Pinus sylvestris L.) Göknar (Abies bornmülleriana Mattf.)-Kayın (Fagus orientalis Lipsky) Karışık Meşcerelerinde Büyüme İlişkileri ve Gerekli Silvikültürel İşlemler, (Doktora Tezi), İÜ. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • 12. Çoban, S. (2007). Bolu Aladağ’daki sarıçam (Pinus sylvestris L.) meşçerelerinde doğal gençleştirme örnekleri üzerine araştırmalar. Yüksek Lisans, İstanbul Üniversitesi.
  • 13. Çoban, S. (2013). Bolu- Ayıkaya Bölgesi Bitki Toplumları ve Meşçere Kuruluş Özellikleri, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • 14. Çolak, A.H. (1997). Rhododendron ponticum L. (Mor Çiçekli Ormangülü)’nün Silvikültür Özellikleri Üzerine Araştırmalar. Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü.
  • 15. Çolak, A., Pitterle, A. (1999). Yüksek Dağ Silvikültürü (Cilt I- Orta Avrupa) Genel Prensipler. OGM Personelini Güçlendirme Vakfı Yayını Ankara.
  • 16. Demirci, A. (1991). Doğu Ladini (Picea orientalis (L.) Link.)-Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) Karışık Meşçerelerinin Gençleştirilmesi, KTÜ Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 223, Trabzon.
  • 17. Ellenberg, H. (1956). Aufgaben und Metheden der Vegationskunde, Stuttgart.
  • 18. Ertekin, M., Özel, H. B. (2010). Çorum Yöresi Erozyonla Mücadele Kapsamında Yapılan Karaçam (Pinus nigra Arnold.) ve Sedir (Cedrus libani A. Rich.) Ağaçlandırmaları. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 12(18), 77-85. 19. Ertuğrul, M., Varol, T., Özel, H. B. (2014). Climate Changes in Prospect for The West Black Sea Forests. International Journal of Bartin Faculty of Forestry, 16(23-24), 35-43.
  • 20. Fallahchai, M. M., ÖZEL, H. B., Kialashaki, A. (2012). The Impact of Some Ecological Factors on The Regeneration of The Species of Taxus baccata L. in the Arasbaran Forests. Journal of Bartin Faculty of Forestry : 14(22), 33-40.
  • 21. Fallahchai, M. M., Özel, H. B., Payam, H. (2013). The comparison of the natural Stands Quantitative Characteristics in Managed and Non-Managed Areas in Caspian Sea Coastal Forests. Journal of Bartın Forestry Faculty, 15(1): 1-10.
  • 22. Ertaş, A. (1996). Istranca Meşesi (Quercus hartwissiana Steven.)’nin Silvikültürel Özellikleri Üzerine Araştırmalar, (Doktora Tezi), İÜ. Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • 23. Genç, M. (2004). Silvikültür Tekniği, Süleyman Demirel Üniversitesi Yayın No:46/357, Isparta.
  • 24. Genç, M. (2011). Silvikültürün Temel Esasları, Süleyman Demirel Üniversitesi, Orman Fakültesi Yayın No: 44, 2. Baskı, Isparta, 351 s.
  • 25. Giray, N., Pamay, B. (1962). Türkiye’de Sarıçam (Pinus sylvestris L.)’nın Tabi Gençleşmesi İmkanları Üzerine Araştırmalar, TC. Tarım Bakanlığı, OGM Yayın No. 337/31, İstanbul. 84. Gövde Analizi, Ormancılık Araştırma Enstitüsü, Dergi Serisi, No: 49, 9-44.
  • 26. Güner, S. (2000). Artvin-Genya Dağı’nın Orman Toplumları ve Silvikültürel Özellikleri, Doktora Tezi, Karadeniz Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 126, Trabzon.
  • 27. Hennekens, S. M. (1996). TURBOVEG: Software package for input, processing and presentation of phytosociological data. User’s guide. Version July.
  • 28. Hennekens, S. M., Schamınıee, J.H. (2001). TURBOVEG, a comprehensive data base management system for vegetation data. Journal of Vegetation Science, 12, 589-591
  • 29. Kalıpsız, A. (1962). Dogu Kayınında Artım ve Büyüme Araştırmaları, Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, Yayın No:339/7, Ankara.
  • 30. Kantarcı, M. D., Özel, H. B., Ertekin, M., Kırdar, E. (2011). Konya-Karapınar Kara Kumulu Ağaçlandırmalarında Kullanılan Altı Ağaç Türünün Bozkır Yetişme Ortamına Uyumu Konusunda Bir Değerlendirme. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 13(19), 107-127.
  • 31. Kent, M. Coker, P. (1992). Vegetation description and analysis: a practical approach. John Wiley& Sons, Chichester, England.
  • 32. Kırdar, E., Özel, H. B., Ertekin, M. (2010). Effects of Pruning on Height and Diameter Growth at Stone Pine (Pinus pinea L.) Afforestations. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 12(18), 1-10.
  • 33. Legendre, P., Legendre, L. (1998). Numerical ecology, Elsevier Science& Techonology.
  • 34. Leps, J., Smılauer, P. (2003). Multivariate analysis of ecological data using CANOCO, Cambridge Univ Pr. 35. Mueller- Domboıs, D., Ellenberg, H. (1974). Aims and methods of vegetation ecology.
  • 36. Odabaşı, T. (1976). Türkiye'de Baltalık ve Korulu Baltalık Ormanları ve Bunların Koruya Dönüştürülmesi Olanakları Üzerine Araştırmalar, İÜ. Yayın No: 2079, OF. Yayın No: 218, Matbaa Teknisyenleri Basımevi, İstanbul.
  • 37. Odabaşı, T. (1993). Türkiye’de Silvikültürel Uygulamaların Koşulları ve İlkeleri, 236-246, I. Ormancılık Şurası, Tebliğler ve Ön Çalışma Grubu Raporları, Cilt 3, Seri No. 13, Yayın No. 006, 1-5 Kasım Ankara.
  • 38. Öner, M.N. (2001). Ilgaz Dağı’nın Güney Aklanındaki Orman Toplumları ve Silvikültürel Özellikleri, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Doktora Tezi, 148, İstanbul.
  • 39. Öner, M.N., İmal, B. (2006). Bülbülpınarı (Çankırı-Eldivan) Meşçere Kuruluşları Üzerine Araştırmalar, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, Seri A, Sayı:2, 67–79.
  • 40. Özalp, G. (1989). Çitdere (Yenice-Zonguldak) Bölgesindeki Orman Toplumları ve Silvikültürel Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, 151, İstanbul.
  • 41. Özalp, G. (1993). Çitdere (Yenice-Zonguldak) Bölgesindeki Orman Toplumları ve Silvikültürel Değerlendirilmesi, Doktora Tezi, İ.Ü Fen Bilimleri Enstitüsü, Orman Mühendisliği A.B.D, Silvikültür Programı, İstanbul.
  • 42. Özel, H. B. (2008). Bartın-Ardıç Yöresindeki Orman Restorasyonu Uygulamalarının Bazı Toprak Özellikleri Üzerine Etkisi. Ekoloji Dergisi, 17(69):14-19
  • 43. Özel, H. B., Ertekin, M. (2010). Devrek-Akçasu Yöresindeki Karaçam (Pinus nigra Arnold. ssp. pallasiana (Lamb.) Holmboe) ve Sarıçam (Pinus sylvestris L.) Ağaçlandırmalarında Boy Artımı Ve Bazı İklim Faktörleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi, International E-Journal of New World Sciences Academy, Ecological Life Sciences, Volume: 5, No: 4, Article Number:5A0058: 376-389.
  • 44. Özel, H. B., Ertekin, M., Yilmaz, M., Kirdar, E. (2010). Factors Affecting the Success of Natural Regeneration in Oriental Beech (Fagus orientalis Lipsky) Forests in Turkey. Acta Sılvatıca Et Lıgnarıa Hungarıca: An International Journal in Forest, Wood And Environmental Sciences, 6, 149-159.
  • 45. Özel, H. B., Ertekin, M. (2011). Growth Models in Investigating Oriental Beech (Fagus orientalis Lipsky.) Juvenilities Growth Performance in the Western Black Sea in Turkey (Devrek-Akçasu Case Study). Romanian Biotechnological Letters, 16(1): 5850-5857.
  • 46. Özel, H. B., Ertekin, M., Kırdar, E., Demirci, A. (2011). Bartın-Arıt Yöresi Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) Doğal Gençleştirme Alanlarında 23 Yıllık Büyüme Durumunun Değerlendirilmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 13(20), 59-70.
  • 47. Özel, H. B., Ertekin, M., Kırdar, E., Demirci, A. (2011). Bartın-Arıt Yöresi Doğu Kayını (Fagus orientalis Lipsky.) Doğal Gençleştirme Alanlarında 23 Yıllık Büyüme Durumunun Değerlendirilmesi. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 13(20), 59-70.
  • 48. Özel, H. B., Ertekin, M. (2012). The Change of Stand Structure in Uludağ Fir (Abies nordmanniana subsp. bornmuelleriana Mattf.) Forests Along An Altitudinal Gradient. Kastamonu University Journal of Forestry Faculty, 12(3):96-104.
  • 49. Özel, H. B., Kırdar, E., Bilir, N. (2015). The Effects of Magnetic Field on Germination of The Seeds of Oriental Beech (Fagus orientalis Lipsky.) and Growth of Seedlings. Agriculture & Forestry/Poljoprivreda İ Sumarstvo, 61(3):195-206
  • 50. Özel, H. B., Bilir, N. (2016). Effects of Light and Moisture on Growth and Morphological Characteristics of Horse Chestnut (Aesculus hippocastanum L.) Seedlings in the Western Blacksea Region in Turkey. Agriculture & Forestry/Poljoprivreda İ Sumarstvo, 62(1).
  • 51. Pamay, B. (1962). Türkiye’de Sarıçam (Pinus sylvestris L.)’ın Tabii Gençleşmesi imkânları Üzerine Araştırmalar, TC Tarım Bakanlığı Orman Genel Müdürlüğü Yayını, No: 337/31, Ankara.
  • 52. Quezel, P., Barbero, M., Akman, Y. (1980). Contribution a letude de la vegetation forestiere d’Anatolie septentrionale. Phytocoenologia ; 8 (3/4), 365-519 Stuttgart.
  • 53. Saatçioğlu, F. (1971). Silvikültürün Tekniği, İ.Ü Orman Fakültesi Yayınları, İ.Ü Yayın no:1648, Orman Fakültesi Yayın no:172, İstanbul.
  • 54. Saatçioğlu, F. (1976). Silvikültürün Biyolojik Esasları ve Prensipleri, İ.Ü Orman Fakültesi Yayınları, İ.Ü Yayın no:2187, Orman Fakültesi Yayın no:222, İstanbul.
  • 55. Şevik, H., (2010). Uludağ Göknarı (Abies nordmanniana subsp. bornmulleriana Mattf) Populasyonlarında Genetik Çeşitliliğin Yapılanması, Doktora Tezi, KTU Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon,
  • 56. Sevik, H., (2012). Variation in seedling morphology of Turkish fir (Abies nordmanniana subsp. bornmulleriana Mattf), African Journal of Biotechnology Vol. 11(23): 6389-6395.
  • 57. Sevik, H.; Cetin, M., Kapucu, Ö. (2016). Effect of Light on Young Structures of Turkish Fir (Abies nordmanniana subsp. bornmulleriana). Oxidation Communications 39 (1–II): 485–492.
  • 58. Ürgenç, S. (1998). Ağaçlandırma Tekniği (Yenilenmiş ve Genişletilmiş İkinci Baskı), İ.Ü Orman Fakültesi Yayınları no:3994/441, İstanbul.
  • 59. Tichy, L. (2002). JUICE, software for vegetation classification. Journal of Vegetation Science. 13, 451-453.
  • 60. Tonguç, F. (2003). Rize-İkizdere Vadisi Ormanlarının Yükselti Basamaklarına Göre Meşcere Kuruluşları ve Silvikültürel Değerlendirmeler, (Doktora Tezi), KTÜ. Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
  • 61. Torras, O., Saura, S. (2008). Effects of silvicultural treatments on forest biodiversity inidicators in the Meditarranean. Forest Ecology and Management, 255: 3322-3330.
  • 62. Tunçtaner, K., Özel, H. B., Ertekin, M. (2007). Bartın Yöresindeki Ağaçlandırma Alanlarında Kullanılan Yerli ve Yabancı Türlerin Adaptasyon Yetenekleri Üzerine Araştırmalar. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 9(11): 11-25.
  • 63. Van Der Maarel, E. (2005). Vegetation ecology, Wiley- Blacwell.
Toplam 61 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Biodiversity, Environmental Management and Policy, Sustainable Forestry
Yazarlar

Halil Barış Özel

Selim Üzgün Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017 Cilt: 19 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Özel, H. B., & Üzgün, S. (2017). BARTIN YENİHAN BÖLGESİ ORMANLARINDA VEJETASYON ETÜTLERİ VE MEŞÇERE KURULUŞ ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ. Bartın Orman Fakültesi Dergisi, 19(2), 183-202. https://doi.org/10.24011/barofd.330494


Bartin Orman Fakultesi Dergisi Editorship,

Bartin University, Faculty of Forestry, Dean Floor No:106, Agdaci District, 74100 Bartin-Turkey.

Tel: +90 (378) 223 5094, Fax: +90 (378) 223 5062,

E-mail: bofdergi@gmail.com