Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Preschool Children and Violence: Exposure and Victimization Levels

Yıl 2010, Cilt: 9 Sayı: 2, 630 - 642, 26.06.2010

Evrim Çetinkaya Yıldız Zeynep Hatipoğlu Sümer

Öz

Children’s chronic exposure to violence negatively affects their social development even though the
level of violence is low. In the available literature, implementing prevention programs at early ages is suggested due
to being more effective and economic. Nevertheless, most of the violence prevention programs target adolescents.
Therefore, in this study, violence exposure levels of 62 children (3-6 ages) are examined through Violence Exposure
Scale (VEX-Violence Exposure Scale; Fox and Leavitt, 1995). The adapted version of VEX is administered through
individual interviews. The results indicated that at all settings (home, school, and neighborhood) preschool children
exposed to mild violence more than severe violence and almost all of the reported severe violence incidents occurred
in the neighborhood setting

Anahtar Kelimeler

violence exposure preschool children

Kaynakça

  • Alikaşifoğlu, M., Erginöz, E., Ercan, O., Uysal, O., Kaymak, D.A. ve Đlter, O. (2004). Violent behaviour among Turkish high school students and correlates of physical fighting. European Journal of Public Health, 14, 173-177.
  • Akbaba Altun, S., Yerin Güneri, O. ve Erdur Baker, Ö. (2006). Basındaki yansımaları ile okulda şiddet. Eğitim Araştırmaları Dergisi (EJER), 24, 12-21.
  • Atik, G. (2006). The role of locus of control, self-esteem, parenting style, loneliness, and academic achievement in predicting bullying among middle school students (Đlköğretim ikinci kademe öğrencileri arasındaki zorbalık davranışını yordamada denetim odağı, benlik saygısı, aile stili, yalnızlık ve akademik başarının rolü). Yayınlanmamış Yüksek LisansTezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
  • Attar, B.K., Guerra, N.G. ve Tolan, P.H. (1994). Neighborhood disadvantage, stressful life events, and adjustment in urban elementary-school children. Journal of Clinical Child Psychology, 23, 391-400.
  • Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A social Cognitive Theory. Englewood cliffs, N.J.: Prenticehall. Benbenishti, R., Zeira, A., ve Astor, R. (1998). Violence in the Israei school system (Research report). The Hebrew University, Jerusalem: School of Social Work.
  • Bilir, Ş., Arı, M., Dönmez, N. B., Atik, B., ve San, P. (1991). Türkiye’nin 16 ilinde 4-12 yaşlar arasındaki 50.473 çocuğa fiziksel ceza verme sıklığı ve buna ilişkin problem durumlarının incelenmesi . Aile ve Toplum, 1(1), 57-70.
  • Bower, G.H., ve Sivers, H. (1998). Cognitive impact of traumatic events. Development and Psychopathology, 10, 625-653.
  • Crick, N. R., Casas, J. F., ve Ku, H. (1999). Physicaland relational peer victimization in preschool. Developmental Psychology, 35, 376–385.
  • Crick, N.R. ve Dodge, K.A. (1994). A review and reformulation of social information-processing mechanisms in children’s social adjustment. Psychologial Bulletin, 115, 74-101.
  • Çocuk Suçlular Raporu (2006). Ankara Ticaret Odası. 10.09.2008 tarihinde http://www.atonet.org.tr/turkce/bulten/bulten.php3?sira=412 adresinden alınmıştır
  • Deveci, S.E., ve Açık, Y. (2002). Đlköğretim öğrencilerinin fiziksel şiddete maruziyetleri ve yaklaşımları. 06.08.2008 tarihinde http://www.dicle.edu.tr/talks/m9.29.htm adresinden alınmıştır.
  • Deveci, S.E., Açık, Y. ve Ayar, A. (2007). A survey rate of victimization and attitudes towards physical violence among schoolaged children in Turkey. Child: Care, Health and Developnent, 34(1), 25-31.
  • Dishion, T.J., Andrews, D.W., Kavanagh, K., ve Soberman, L.H. (1996). “Preventive Interventions for High-Risk Youth: The Adolescent Transitions Program.” In R. D. Peters ve R. J. McMahon (eds.), Preventing Childhood Disorders, Substance Abuse, and Delinquency: Prevention and Early Intervention Approaches. Thousand Oaks, Calif.: Sage. Dölek, N. (2002). Öğrencilerde zorbaca davranışların araştırılması ve bir önleyici program modeli. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Đstanbul. Durant, R.H., Barkın, S., ve Krowchuk, D.P. (2001). Evaluation of a peaceful conflict resolution and violence prevention curriculum for sixth-grade students. Journal of Adolescent Health, 28, 386-393. Eder, R. (1989). The emergent personologist: the structure and comment of 31/2 , 5 1/2, 7 ½ year olds’ concepts of themselves and other persons. Child Development, 58, 1044-1050. Elliott, D.S. (1994). Serious violent offenders: Onset, developmental course, and termination—The American Society of Criminology 1993 presidential address. Criminology, 32, 1–21.
  • Farrell, A. D. ve Sullivan, T.N. (2004). Impact of witnessing violence on growth curves for problem behaviors among early adolescents in urban and rural settings. Journal of Community Psychology, 32, 505-525.
  • Foster, D..A. (2000). The conflict resolution-training program in a rural, multicultural, elementary school. Unpublished master’s thesis. California State University, Fresno. 06.12.2006 tarihinde http://wwlib.umi.com/dissertations/ adresinden alınmıştır.
  • Fox, N.A. ve Leavitt, L.A. (1995). The Violence Exposure Scale for Children - VEX (preschool version). College Park: Department of Human Development, University of Maryland.
  • Garbarino, J., Kostelnky, K., ve Dubrow, N. (1991). No place to be a child. Lexington, MA: Lexington Books.
  • Guterman, N.B., Cameron, M., ve Staller, K. (2000). Definitional and measurement issues in the study of community violence among children and youth. Journal of Community Psychology, 28, 1-17.
  • Hasher, L., ve Zacs, R.T. (1984). Automatic processing of fundamental information: The case of frequency of occurrence. American Psychologist, 39, 1372-1388.
  • Ingoldsby, E.M. ve Shaw, D.S. (2002). Neighborhood contextual factors and early-starting antisocial pathways. Clinical Child and Family Psychology Review, 5(1), 21-55.
  • Kapçı, E.G. (2004). Đlköğretim öğrencilerinin zorbalığa maruz kalma türünün ve sıklığının depresyon, kaygı ve benlik saygısıyla ilişkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(1), 1-13 . Karaman-Kepenekçi, Y. ve Çınkır, Ş. (2001), Lise Düzeyinde Öğrenciler Arasında Kabagüç. Yayınlanmamış Araştırma Raporu, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Ankara.
  • Kliewer, W., Lepore, S.J., Oskin, D. ve Johnson, P. (1998). The role of social and cognitive processes in children's adjustment to community violence. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 66(1), 199-209.
  • Kochenderfer, B.J. ve Ladd, G.W. (1996). Peer victimization: Cause or consequence of school maladjustment? Child Development, 67(4), 1305-1317.
  • Leaf, S. (2001). Psychologists offer successful strategies for reducing school violence. Health& Medicine Week 5, 4-5.
  • Margolin, G. ve Gordis, E.B. (2000). The effects of family and community violence on children. Annual Review of Psychology, 51, 445-479.
  • Olweus, D. (1993). Bullying at school: What we know and what we can do. Cambridge, MA:Blackwell. ED 384 437. O'Moore, A.M., Kirkham, C., & Smith, M. (1997). Bullying behaviour in Irish schools: A nationwide study. Irish Journal of Psychology, 18(2), 141-169.
  • Osofsky, J..D. (1995). The effects of exposure to violence on young children. American Psychologist, 50, 782-788.
  • Osofsky, J..D. (1999). The impact of violence on children.Future of Children, 9, 33-49.
  • Özcebe, H., Üner S., ve Çetik, H. (2006), “Adolesanlarda Şiddet Davranışları (Üç Lise, Ankara, 2004), Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler, Uluslararası Katılımlı Sempozyum, Bildiri Özetleri, Đstanbul, http://iogm.meb.gov.tr/siddetveokul/index.htm
  • Pekel. N, (2004), “Akran Zorbalığı Grupları Arasında Sosyometrik Statü, Yalnızlık Ve Akademik Başarı Durumlarının Đncelenmesi.”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Pişkin, M. (2002) “Okul Zorbalığı: Tanımı, Đlişkili Olduğu Faktörler ve Alınabilecek Önlemler”. Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2). Ankara.
  • Pişkin, M. (2006) “Akran Zorbalığı Olgusunun Đlköğretim Öğrencileri Arasındaki Yaygınlığının Đncelenmesi” I. Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler Sempozyumu, 28-31 Mart 2006, MEB VE UNICEF
  • Raviv, A., Raviv, A., Shimoni, H., Fox, N.A., ve Leavitt, L.A. (1999). Children’s self-report of exposure to violence and its relation to emotional distress. Journal of Applied Developmental Psychology, 20(2), 337-353.
  • Raviv, A., Erel, O., Fox, N. A., Leavitt, L. A., Raviv, A., Dar, I., Shahinfar, A., ve Greenbaum, C. W. (2001). Individual measurement of exposure to everday violence among elementary school children across various settings. Journal of Community Psychology, 29(2), 117-140.
  • Richters, J.E. ve Martinez, P. (1993). The NIHM Community Violence Project I: Children as victims and witnesses to violence. Psychiatry, Interpersonal and Biological Processes (Special Issue), 56(1), 7-21.
  • Shahinfar, A., Fox, N.A. ve Leavitt, L.A. (2000). Preschool children's exposure to violence: Relation of behavior problems to parent and child reports. American Journal of Orthopsychiatry, 70(1), 115-125.
  • Shahinfar, A., Kupersmidt, J.B. ve Matza, L.S. (2001). The relation between exposure to violence and social information processing among incarcerated adolescents. Journal of Abnormal Psychology, 110 (1), 136-141.
  • Stein, B.D., Zima, B.T., Elliot, M., Burnham, M.A., Shahinfar, A., Fox, N., ve Leawitt, L.A. (2001). Violence exposure among school age children in foster care: Relationship to distress symptoms. American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 40, 588-594.
  • Sümer-Hatipoglu, Z., ve Aydın, G. (1999). Incidence of violence in Turkish schools: A review. International Journal for the Advancement of Counseling, 21, 335- 347.
  • Tarı, T., Ögel, K. ve Yılmazçetin- Eke, C. (2006). Okullarda Suç ve Şiddeti Önleme. 1.Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Önlemler Tedbirler Sempozyumu. Đstanbul: 28-31 Mart 2006. MEB & UNĐCEF.
  • Woolley, J. (1998). Thinking about fantasy: Are children fundamentally different thinkers and believers from adults? Child Development, 68, 991-1011.
  • Yurtal, F. ve Cenkseven, F. (2006). Đlkogretim okullarında zorbalığın incelenmesi I. Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler Sempozyumu, 28-31 Mart 2006, MEB VE UNICEF.
  • Webster-Stratton, C. ve Taylor, T. (2001). Nipping Early Risk Factors in the Bud: Preventing Substance Abuse, Delinquency, and Violence in Adolescence Through Interventions Targeted at Young Children (0–8 Years). Prevention Science, 2(3), 165-192.
  • White, J.A. (1995). Violence prevention in schools. Journal of Health Education, 26 (1), 52-53.
  • Whitney, I., ve Smith, P.K. (1993). A survey of the nature and extent of bullying in junior/middle and secondary schools. Educational Research, 35(1), 3-25.
  • Winslow, E.B. ve Shaw, D.S. (2007). Impact of neighborhood disadvantage on overt behavior problem during early childhood. Aggressive Behavior, 33, 207-219.

Okul Öncesi Çocuklar ve Şiddet: Tanık ve Kurban Olma Düzeyleri

Yıl 2010, Cilt: 9 Sayı: 2, 630 - 642, 26.06.2010

Evrim Çetinkaya Yıldız Zeynep Hatipoğlu Sümer

Öz

Çocukların kronik olarak şiddete maruz kalmaları, şiddetin düzeyi düşük bile olsa, sosyal gelişimlerini olumsuz olarak etkilemektedir. İlgili alan yazın incelendiğinde, şiddeti önleme programlarının erken yaş gruplarına yönelik olmasının daha etkili ve ekonomik olduğu belirtilmesine karşın programların büyük bir çoğunluğunun ergen gruplarını hedef aldığı görülmektedir. Bu amaçla bu çalışmada okul öncesi dönemdeki (3-6 yaş) 62 çocuğun şiddete maruz kalma düzeylerini belirlemek için Şiddete Maruz Kalma Ölçeği’nin (VEX-Violence Exposure Scale; Fox ve Leavitt, 1995) Türkçe’ye uyarlaması yapılmış formu bireysel mülakat yöntemi kullanılarak uygulanmıştır. Bulgular, okul öncesi dönem çocuklarının ev, okul ve mahalle ortamında çoğunlukla hafif düzeyde şiddete maruz kaldığını, ancak çocukların rapor ettikleri ciddi düzey şiddet olaylarının hemen hemen hepsinin ise mahalle ortamında gerçekleştiğini göstermektedir

Anahtar Kelimeler

şiddete maruz kalma okul öncesi çocuklar

Kaynakça

  • Alikaşifoğlu, M., Erginöz, E., Ercan, O., Uysal, O., Kaymak, D.A. ve Đlter, O. (2004). Violent behaviour among Turkish high school students and correlates of physical fighting. European Journal of Public Health, 14, 173-177.
  • Akbaba Altun, S., Yerin Güneri, O. ve Erdur Baker, Ö. (2006). Basındaki yansımaları ile okulda şiddet. Eğitim Araştırmaları Dergisi (EJER), 24, 12-21.
  • Atik, G. (2006). The role of locus of control, self-esteem, parenting style, loneliness, and academic achievement in predicting bullying among middle school students (Đlköğretim ikinci kademe öğrencileri arasındaki zorbalık davranışını yordamada denetim odağı, benlik saygısı, aile stili, yalnızlık ve akademik başarının rolü). Yayınlanmamış Yüksek LisansTezi, Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Ankara.
  • Attar, B.K., Guerra, N.G. ve Tolan, P.H. (1994). Neighborhood disadvantage, stressful life events, and adjustment in urban elementary-school children. Journal of Clinical Child Psychology, 23, 391-400.
  • Bandura, A. (1986). Social Foundations of Thought and Action: A social Cognitive Theory. Englewood cliffs, N.J.: Prenticehall. Benbenishti, R., Zeira, A., ve Astor, R. (1998). Violence in the Israei school system (Research report). The Hebrew University, Jerusalem: School of Social Work.
  • Bilir, Ş., Arı, M., Dönmez, N. B., Atik, B., ve San, P. (1991). Türkiye’nin 16 ilinde 4-12 yaşlar arasındaki 50.473 çocuğa fiziksel ceza verme sıklığı ve buna ilişkin problem durumlarının incelenmesi . Aile ve Toplum, 1(1), 57-70.
  • Bower, G.H., ve Sivers, H. (1998). Cognitive impact of traumatic events. Development and Psychopathology, 10, 625-653.
  • Crick, N. R., Casas, J. F., ve Ku, H. (1999). Physicaland relational peer victimization in preschool. Developmental Psychology, 35, 376–385.
  • Crick, N.R. ve Dodge, K.A. (1994). A review and reformulation of social information-processing mechanisms in children’s social adjustment. Psychologial Bulletin, 115, 74-101.
  • Çocuk Suçlular Raporu (2006). Ankara Ticaret Odası. 10.09.2008 tarihinde http://www.atonet.org.tr/turkce/bulten/bulten.php3?sira=412 adresinden alınmıştır
  • Deveci, S.E., ve Açık, Y. (2002). Đlköğretim öğrencilerinin fiziksel şiddete maruziyetleri ve yaklaşımları. 06.08.2008 tarihinde http://www.dicle.edu.tr/talks/m9.29.htm adresinden alınmıştır.
  • Deveci, S.E., Açık, Y. ve Ayar, A. (2007). A survey rate of victimization and attitudes towards physical violence among schoolaged children in Turkey. Child: Care, Health and Developnent, 34(1), 25-31.
  • Dishion, T.J., Andrews, D.W., Kavanagh, K., ve Soberman, L.H. (1996). “Preventive Interventions for High-Risk Youth: The Adolescent Transitions Program.” In R. D. Peters ve R. J. McMahon (eds.), Preventing Childhood Disorders, Substance Abuse, and Delinquency: Prevention and Early Intervention Approaches. Thousand Oaks, Calif.: Sage. Dölek, N. (2002). Öğrencilerde zorbaca davranışların araştırılması ve bir önleyici program modeli. Yayınlanmamış doktora tezi, Marmara Üniversitesi, Đstanbul. Durant, R.H., Barkın, S., ve Krowchuk, D.P. (2001). Evaluation of a peaceful conflict resolution and violence prevention curriculum for sixth-grade students. Journal of Adolescent Health, 28, 386-393. Eder, R. (1989). The emergent personologist: the structure and comment of 31/2 , 5 1/2, 7 ½ year olds’ concepts of themselves and other persons. Child Development, 58, 1044-1050. Elliott, D.S. (1994). Serious violent offenders: Onset, developmental course, and termination—The American Society of Criminology 1993 presidential address. Criminology, 32, 1–21.
  • Farrell, A. D. ve Sullivan, T.N. (2004). Impact of witnessing violence on growth curves for problem behaviors among early adolescents in urban and rural settings. Journal of Community Psychology, 32, 505-525.
  • Foster, D..A. (2000). The conflict resolution-training program in a rural, multicultural, elementary school. Unpublished master’s thesis. California State University, Fresno. 06.12.2006 tarihinde http://wwlib.umi.com/dissertations/ adresinden alınmıştır.
  • Fox, N.A. ve Leavitt, L.A. (1995). The Violence Exposure Scale for Children - VEX (preschool version). College Park: Department of Human Development, University of Maryland.
  • Garbarino, J., Kostelnky, K., ve Dubrow, N. (1991). No place to be a child. Lexington, MA: Lexington Books.
  • Guterman, N.B., Cameron, M., ve Staller, K. (2000). Definitional and measurement issues in the study of community violence among children and youth. Journal of Community Psychology, 28, 1-17.
  • Hasher, L., ve Zacs, R.T. (1984). Automatic processing of fundamental information: The case of frequency of occurrence. American Psychologist, 39, 1372-1388.
  • Ingoldsby, E.M. ve Shaw, D.S. (2002). Neighborhood contextual factors and early-starting antisocial pathways. Clinical Child and Family Psychology Review, 5(1), 21-55.
  • Kapçı, E.G. (2004). Đlköğretim öğrencilerinin zorbalığa maruz kalma türünün ve sıklığının depresyon, kaygı ve benlik saygısıyla ilişkisi. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 37(1), 1-13 . Karaman-Kepenekçi, Y. ve Çınkır, Ş. (2001), Lise Düzeyinde Öğrenciler Arasında Kabagüç. Yayınlanmamış Araştırma Raporu, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi, Ankara.
  • Kliewer, W., Lepore, S.J., Oskin, D. ve Johnson, P. (1998). The role of social and cognitive processes in children's adjustment to community violence. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 66(1), 199-209.
  • Kochenderfer, B.J. ve Ladd, G.W. (1996). Peer victimization: Cause or consequence of school maladjustment? Child Development, 67(4), 1305-1317.
  • Leaf, S. (2001). Psychologists offer successful strategies for reducing school violence. Health& Medicine Week 5, 4-5.
  • Margolin, G. ve Gordis, E.B. (2000). The effects of family and community violence on children. Annual Review of Psychology, 51, 445-479.
  • Olweus, D. (1993). Bullying at school: What we know and what we can do. Cambridge, MA:Blackwell. ED 384 437. O'Moore, A.M., Kirkham, C., & Smith, M. (1997). Bullying behaviour in Irish schools: A nationwide study. Irish Journal of Psychology, 18(2), 141-169.
  • Osofsky, J..D. (1995). The effects of exposure to violence on young children. American Psychologist, 50, 782-788.
  • Osofsky, J..D. (1999). The impact of violence on children.Future of Children, 9, 33-49.
  • Özcebe, H., Üner S., ve Çetik, H. (2006), “Adolesanlarda Şiddet Davranışları (Üç Lise, Ankara, 2004), Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler, Uluslararası Katılımlı Sempozyum, Bildiri Özetleri, Đstanbul, http://iogm.meb.gov.tr/siddetveokul/index.htm
  • Pekel. N, (2004), “Akran Zorbalığı Grupları Arasında Sosyometrik Statü, Yalnızlık Ve Akademik Başarı Durumlarının Đncelenmesi.”, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Pişkin, M. (2002) “Okul Zorbalığı: Tanımı, Đlişkili Olduğu Faktörler ve Alınabilecek Önlemler”. Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(2). Ankara.
  • Pişkin, M. (2006) “Akran Zorbalığı Olgusunun Đlköğretim Öğrencileri Arasındaki Yaygınlığının Đncelenmesi” I. Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler Sempozyumu, 28-31 Mart 2006, MEB VE UNICEF
  • Raviv, A., Raviv, A., Shimoni, H., Fox, N.A., ve Leavitt, L.A. (1999). Children’s self-report of exposure to violence and its relation to emotional distress. Journal of Applied Developmental Psychology, 20(2), 337-353.
  • Raviv, A., Erel, O., Fox, N. A., Leavitt, L. A., Raviv, A., Dar, I., Shahinfar, A., ve Greenbaum, C. W. (2001). Individual measurement of exposure to everday violence among elementary school children across various settings. Journal of Community Psychology, 29(2), 117-140.
  • Richters, J.E. ve Martinez, P. (1993). The NIHM Community Violence Project I: Children as victims and witnesses to violence. Psychiatry, Interpersonal and Biological Processes (Special Issue), 56(1), 7-21.
  • Shahinfar, A., Fox, N.A. ve Leavitt, L.A. (2000). Preschool children's exposure to violence: Relation of behavior problems to parent and child reports. American Journal of Orthopsychiatry, 70(1), 115-125.
  • Shahinfar, A., Kupersmidt, J.B. ve Matza, L.S. (2001). The relation between exposure to violence and social information processing among incarcerated adolescents. Journal of Abnormal Psychology, 110 (1), 136-141.
  • Stein, B.D., Zima, B.T., Elliot, M., Burnham, M.A., Shahinfar, A., Fox, N., ve Leawitt, L.A. (2001). Violence exposure among school age children in foster care: Relationship to distress symptoms. American Academy of Child and Adolescent Psychiatry, 40, 588-594.
  • Sümer-Hatipoglu, Z., ve Aydın, G. (1999). Incidence of violence in Turkish schools: A review. International Journal for the Advancement of Counseling, 21, 335- 347.
  • Tarı, T., Ögel, K. ve Yılmazçetin- Eke, C. (2006). Okullarda Suç ve Şiddeti Önleme. 1.Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Önlemler Tedbirler Sempozyumu. Đstanbul: 28-31 Mart 2006. MEB & UNĐCEF.
  • Woolley, J. (1998). Thinking about fantasy: Are children fundamentally different thinkers and believers from adults? Child Development, 68, 991-1011.
  • Yurtal, F. ve Cenkseven, F. (2006). Đlkogretim okullarında zorbalığın incelenmesi I. Şiddet ve Okul: Okul ve Çevresinde Çocuğa Yönelik Şiddet ve Alınabilecek Tedbirler Sempozyumu, 28-31 Mart 2006, MEB VE UNICEF.
  • Webster-Stratton, C. ve Taylor, T. (2001). Nipping Early Risk Factors in the Bud: Preventing Substance Abuse, Delinquency, and Violence in Adolescence Through Interventions Targeted at Young Children (0–8 Years). Prevention Science, 2(3), 165-192.
  • White, J.A. (1995). Violence prevention in schools. Journal of Health Education, 26 (1), 52-53.
  • Whitney, I., ve Smith, P.K. (1993). A survey of the nature and extent of bullying in junior/middle and secondary schools. Educational Research, 35(1), 3-25.
  • Winslow, E.B. ve Shaw, D.S. (2007). Impact of neighborhood disadvantage on overt behavior problem during early childhood. Aggressive Behavior, 33, 207-219.
Toplam 45 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Evrim Çetinkaya Yıldız Bu kişi benim

Zeynep Hatipoğlu Sümer

Yayımlanma Tarihi 26 Haziran 2010
Yayımlandığı Sayı Yıl 2010 Cilt: 9 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Yıldız, E. Ç., & Sümer, Z. H. (2010). Okul Öncesi Çocuklar ve Şiddet: Tanık ve Kurban Olma Düzeyleri. İlköğretim Online, 9(2), 630-642.
AMA Yıldız EÇ, Sümer ZH. Okul Öncesi Çocuklar ve Şiddet: Tanık ve Kurban Olma Düzeyleri. İOO. Haziran 2010;9(2):630-642.
Chicago Yıldız, Evrim Çetinkaya, ve Zeynep Hatipoğlu Sümer. “Okul Öncesi Çocuklar Ve Şiddet: Tanık Ve Kurban Olma Düzeyleri”. İlköğretim Online 9, sy. 2 (Haziran 2010): 630-42.
EndNote Yıldız EÇ, Sümer ZH (01 Haziran 2010) Okul Öncesi Çocuklar ve Şiddet: Tanık ve Kurban Olma Düzeyleri. İlköğretim Online 9 2 630–642.
IEEE E. Ç. Yıldız ve Z. H. Sümer, “Okul Öncesi Çocuklar ve Şiddet: Tanık ve Kurban Olma Düzeyleri”, İOO, c. 9, sy. 2, ss. 630–642, 2010.
ISNAD Yıldız, Evrim Çetinkaya - Sümer, Zeynep Hatipoğlu. “Okul Öncesi Çocuklar Ve Şiddet: Tanık Ve Kurban Olma Düzeyleri”. İlköğretim Online 9/2 (Haziran 2010), 630-642.
JAMA Yıldız EÇ, Sümer ZH. Okul Öncesi Çocuklar ve Şiddet: Tanık ve Kurban Olma Düzeyleri. İOO. 2010;9:630–642.
MLA Yıldız, Evrim Çetinkaya ve Zeynep Hatipoğlu Sümer. “Okul Öncesi Çocuklar Ve Şiddet: Tanık Ve Kurban Olma Düzeyleri”. İlköğretim Online, c. 9, sy. 2, 2010, ss. 630-42.
Vancouver Yıldız EÇ, Sümer ZH. Okul Öncesi Çocuklar ve Şiddet: Tanık ve Kurban Olma Düzeyleri. İOO. 2010;9(2):630-42.