Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Analysing the Urban Resilience Awareness of TR63 Region Municipalities Through Their Strategic Plans

Yıl 2023, Sayı: 11, 97 - 125, 29.10.2023
https://doi.org/10.54557/karataysad.1347652

Öz

Cities around the world are facing highly complex and chronic problems such as climate change, ecological degradation, disasters as well as economic, social and technological changes. Urban resilience, a concept based on the need to improve the coping capabilities of cities in the face of these problems and to build a resilience to cope with the problems, has become 'increasingly effective' as an urban policy discourse. In this study, the level of awareness of municipalities, which are the closest service units to the public, on the concept of "urban resilience" in their strategic plans, which include their goals and objectives for the future, is analysed. The municipalities' awareness of urban resilience and their activities in this direction were evaluated under the headings of "environment", "economy", "society" and "governance" and 5 sub-headings under each of these headings prepared by Kaya and Yaylı (2023) with reference to the OECD and UN's approach to urban resilience. The study was limited to the 2020-2024 strategic plans of the municipalities of TR63 region provinces (Hatay, Kahramanmaraş and Osmaniye). Strategic plans were analysed by content analysis method, which is a frequently used method of analysis in qualitative research. Thus, in this study, the urban resilience awareness of the 2020-2024 strategic plans of Hatay Metropolitan Municipality, Kahramanmaraş Metropolitan Municipality and Osmaniye Municipality was analysed and their arrangements for urban resilience were investigated. The findings of the study show that the awareness of urban resilience in the strategic plans of Hatay Metropolitan Municipality and Osmaniye Municipality is much higher than that of Kahramanmaraş Metropolitan Municipality, and that the strategic plans of TR63 Region municipalities are much more sensitive to the themes of environment and society than to the themes of economy and governance. According to the results obtained in the study, TR63 Region municipalities should increase their regulations and practices especially in the field of economy in order to increase urban resilience and should consider measures to prevent crimes committed in cities as part of their responsibilities. In addition, administrators should pay attention to be closer and more accessible to the public and pay more attention to city councils in order to establish a strong governance network.

Kaynakça

  • Akman, Ç. ve Özaslan, A. (2018). Türkiye’de stratejik planlama: büyükşehir belediyelerinin stratejik planları ne söylüyor?. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 6(14), 55-90.
  • Başkale, H. (2016). Nitel araştırmalarda geçerlik, güvenirlik ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 23-28.
  • Bautista-Puig, N., Benayas, J., Mañana-Rodríguez, J., Suárez, M., ve Sanz-Casado, E. (2022). The role of urban resilience in research and its contribution to sustainability. Cities, 126, 103715.
  • Çetin, S. (2017). Stratejik yönetim. S. Sözen, (Ed.), Yönetim bilimi 2 içinde (4-28). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basım Evi.
  • Davis, J. P. (2018). The resilience of a London great estate: urban development, adaptive capacity and the politics of stewardship. Journal of Urbanism: International Research on Placemaking and Urban Sustainability, 11(1), 103-127.
  • Genç, F. N. (2009). Türk kamu yönetiminde stratejik planlama. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (23).
  • Güngör, Ş., ve Kutlu, Ö. (2018). Yerel yönetimlerde stratejik yönetim yaklaşımı. Kent Akademisi, 11(2), 305-316.
  • Gürer, H. (2006). Stratejik planlamanın temelleri ve Türk kamu yönetiminde uygulanmasına yönelik öneriler. Sayıştay Dergisi, (63), 91-105.
  • Kaya, H. ve Yaylı, H. (2023). Belediyelerin kentsel dirençlilik algısını stratejik planlardan okumak: TR71 bölgesi örneği. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 6(2) , 376-385.
  • Kim, D. ve Lim, U. (2016). Urban resilience in climate change adaptation: A conceptual framework. Sustainability, 8(4), 405.
  • Konukcu, B.E. (2020). Akut şok ve kronik stresler karşısında kentsel dayanıklılık ve sürdürülebilir dayanıklılık yaklaşımı. Esneklik, 4(2), 323-345.
  • Meerow, S., Newell, J. P., ve Stults, M. (2016). Defining urban resilience: a review. Landscape And Urban Planning, (147), 38-49.
  • Miles, M, B., ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. (2ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Moloney, S., ve Doyon, A. (2021). The resilient melbourne experiment: analyzing the conditions for transformative urban resilience ımplementation. Cities, (110), 103017.
  • Nohutçu, A. ve Barca, M. (2017).Kamu yönetiminde stratejik yönetim ve türk kamu yönetiminde stratejik planlama uygulamasına eleştirel bir bakış. İçinde Balcı A. (ed.), Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, (337-363). Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Ribeiro, P. J. G., ve Gonçalves, L. A. P. J. (2019). Urban resilience: a conceptual framework. Sustainable Cities And Society, 50, 101625.
  • Salimi, M., ve Al-Ghamdi, S. G. (2020). Climate change impacts on critical urban infrastructure and urban resiliency strategies for the Middle East. Sustainable Cities and Society, 54, 101948.
  • Shao, W., Su, X., Lu, J., Liu, J., Yang, Z., Mei, C., ve Lu, J. (2021). Urban resilience of Shenzhen city under climate change. Atmosphere, 12(5), 537.
  • Sharifi, A., ve Yamagata, Y. (2016). Urban resilience assessment: Multiple dimensions, criteria, and indicators. Urban Resilience: a transformative approach, 259-276.
  • Spaans, M., ve Waterhout, B. (2017). Building up resilience ın cities worldwide–rotterdam as participant ın the 100 resilient cities programme. Cities, (61), 109-116.
  • Stone P. J, Dunphy D. C, Marshall S S, Ogilvie, D. M. (1966). the General Inquirer: A Computer Approach to Content Analysis, The M.I.T. Press, Massachusetts.
  • Stonehouse, G., ve Pemberton, J. (2002). Strategic planning in smes–some empirical findings. Management Decision, 40(9), 853-861.
  • Taş, İ. E., Çiçek, Y., ve Koçar, H. (2016). Büyükşehir belediyelerinde stratejik plan analizi: Kahramanmaraş büyükşehir belediyesi örneği. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2), 57-76.
  • Tortop, N., İsbir, E. G., Aykaç, B., Yayman, H., ve Özer, M. A. (2017). Yönetim bilimi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Wagner, I. ve Breil, P. (2013). The role of ecohydrology in creating more resilient cities. Ecohydrology & Hydrobiology, 13(2), 113-134.
  • WEB1-https://www.undrr.org/terminology/resilience (erişim tarihi 11.08.2023).
  • WEB2-https://www.undrr.org/publication/making-cities-resilient-report-2012 (erişim tarihi 11.08.2023).
  • WEB3-https://www.gfdrr.org/en/crp (erişim tarihi 11.08.2023).
  • WEB4-https://www.oecd.org/cfe/regionaldevelopment/resilient-cities.htm (erişim tarihi 11.08.2023).
  • Yıldız, R. (2013). Belediyelerde stratejik planlamanın uygulanabilirliği: Fatih belediyesi örneği. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 5(18), 39-62.

TR63 BÖLGESİ BELEDİYELERİNİN KENTSEL DİRENÇLİLİK FARKINDALIKLARININ STRATEJİK PLANLAR ÜZERİNDEN İNCELENMESİ

Yıl 2023, Sayı: 11, 97 - 125, 29.10.2023
https://doi.org/10.54557/karataysad.1347652

Öz

Dünya çapında kentler, ekonomik, sosyal, teknolojik birtakım değişimlerin yanı sıra, iklim değişikliği, ekolojik bozulma, afetler gibi yüksek düzeyde karmaşık ve kronik sorunlarla karşı karşıyadır. Bu sorunlar karşısında kentlerin başa çıkma kabiliyetlerinin geliştirilmesi ve sorunlarla başa çıkabilmek için bir direnç oluşturması gerektiğinden yola çıkan bir kavram olan kentsel dirençlilik, bir kentsel politika söylemi olarak 'giderek daha etkili' hale gelmiştir. Bu çalışmada, halka en yakın hizmet birimleri olan belediyelerin geleceğe yönelik amaç ve hedeflerinin yer aldığı stratejik planlarında “kentsel dirençlilik” kavramına yönelik farkındalık düzeyleri incelenmiştir. Belediyelerin kentsel dirençlilik farkındalığı ve bu yöndeki faaliyetleri Kaya ve Yaylı (2023) tarafından OECD ve BM’nin kentsel dirençliliği ele alış biçimi referans alınarak hazırlanan “çevre”, “ekonomi”, “toplum” ve “yönetişim” başlıkları ve bu başlıkların her birinin altında yer alan 5 alt başlık rehberliğinde değerlendirilmiştir. Çalışma, TR63 bölgesi illeri (Hatay, Kahramanmaraş ve Osmaniye) belediyelerinin 2020-2024 stratejik planları ile sınırlandırılmıştır. Stratejik planlar nitel araştırmalarda sıklıkla kullanılan bir analiz yöntemi olan içerik analizi yöntemiyle analiz edilmiştir. Böylece bu çalışmada, Hatay Büyükşehir Belediyesi, Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyesi ve Osmaniye Belediyesi’nin 2020-2024 stratejik planlarının kentsel dirençlilik farkındalığı incelenmiş ve kentsel dirençliliğe yönelik düzenlemeleri araştırılmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen bulgular Hatay Büyükşehir Belediyesi ve Osmaniye Belediyesi’nin stratejik planlarında kentsel dirençlilik farkındalığının Kahramanmaraş Büyükşehir Belediyesine göre çok daha fazla olduğunu, TR63 Bölgesi belediyelerinin stratejik planlarının çevre ve toplum temalarına, ekonomi ve yönetişim temalarına göre çok daha duyarlı olduğunu göstermiştir. Çalışmada elde edilen sonuçlara göre TR63 Bölgesi belediyelerinin kentsel dirençliliği artırmak için özellikle ekonomi alanındaki düzenleme ve uygulamalarını artırması ve kentlerde işlenen suçları önlemeye yönelik tedbirleri de kendi sorumluluklarının bir parçası olarak görmeleri gereklidir. Ayrıca, yöneticiler halka daha yakın ve daha erişilebilir olmaya özen göstermeli ve güçlü bir yönetişim ağının kurulabilmesi için kent konseylerine daha fazla önem vermelidir.

Kaynakça

  • Akman, Ç. ve Özaslan, A. (2018). Türkiye’de stratejik planlama: büyükşehir belediyelerinin stratejik planları ne söylüyor?. Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi, 6(14), 55-90.
  • Başkale, H. (2016). Nitel araştırmalarda geçerlik, güvenirlik ve örneklem büyüklüğünün belirlenmesi. Dokuz Eylül Üniversitesi Hemşirelik Fakültesi Elektronik Dergisi, 9(1), 23-28.
  • Bautista-Puig, N., Benayas, J., Mañana-Rodríguez, J., Suárez, M., ve Sanz-Casado, E. (2022). The role of urban resilience in research and its contribution to sustainability. Cities, 126, 103715.
  • Çetin, S. (2017). Stratejik yönetim. S. Sözen, (Ed.), Yönetim bilimi 2 içinde (4-28). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Basım Evi.
  • Davis, J. P. (2018). The resilience of a London great estate: urban development, adaptive capacity and the politics of stewardship. Journal of Urbanism: International Research on Placemaking and Urban Sustainability, 11(1), 103-127.
  • Genç, F. N. (2009). Türk kamu yönetiminde stratejik planlama. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (23).
  • Güngör, Ş., ve Kutlu, Ö. (2018). Yerel yönetimlerde stratejik yönetim yaklaşımı. Kent Akademisi, 11(2), 305-316.
  • Gürer, H. (2006). Stratejik planlamanın temelleri ve Türk kamu yönetiminde uygulanmasına yönelik öneriler. Sayıştay Dergisi, (63), 91-105.
  • Kaya, H. ve Yaylı, H. (2023). Belediyelerin kentsel dirençlilik algısını stratejik planlardan okumak: TR71 bölgesi örneği. Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, 6(2) , 376-385.
  • Kim, D. ve Lim, U. (2016). Urban resilience in climate change adaptation: A conceptual framework. Sustainability, 8(4), 405.
  • Konukcu, B.E. (2020). Akut şok ve kronik stresler karşısında kentsel dayanıklılık ve sürdürülebilir dayanıklılık yaklaşımı. Esneklik, 4(2), 323-345.
  • Meerow, S., Newell, J. P., ve Stults, M. (2016). Defining urban resilience: a review. Landscape And Urban Planning, (147), 38-49.
  • Miles, M, B., ve Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: An expanded Sourcebook. (2ed). Thousand Oaks, CA: Sage.
  • Moloney, S., ve Doyon, A. (2021). The resilient melbourne experiment: analyzing the conditions for transformative urban resilience ımplementation. Cities, (110), 103017.
  • Nohutçu, A. ve Barca, M. (2017).Kamu yönetiminde stratejik yönetim ve türk kamu yönetiminde stratejik planlama uygulamasına eleştirel bir bakış. İçinde Balcı A. (ed.), Kamu Yönetiminde Çağdaş Yaklaşımlar, (337-363). Ankara: Seçkin Yayınları.
  • Ribeiro, P. J. G., ve Gonçalves, L. A. P. J. (2019). Urban resilience: a conceptual framework. Sustainable Cities And Society, 50, 101625.
  • Salimi, M., ve Al-Ghamdi, S. G. (2020). Climate change impacts on critical urban infrastructure and urban resiliency strategies for the Middle East. Sustainable Cities and Society, 54, 101948.
  • Shao, W., Su, X., Lu, J., Liu, J., Yang, Z., Mei, C., ve Lu, J. (2021). Urban resilience of Shenzhen city under climate change. Atmosphere, 12(5), 537.
  • Sharifi, A., ve Yamagata, Y. (2016). Urban resilience assessment: Multiple dimensions, criteria, and indicators. Urban Resilience: a transformative approach, 259-276.
  • Spaans, M., ve Waterhout, B. (2017). Building up resilience ın cities worldwide–rotterdam as participant ın the 100 resilient cities programme. Cities, (61), 109-116.
  • Stone P. J, Dunphy D. C, Marshall S S, Ogilvie, D. M. (1966). the General Inquirer: A Computer Approach to Content Analysis, The M.I.T. Press, Massachusetts.
  • Stonehouse, G., ve Pemberton, J. (2002). Strategic planning in smes–some empirical findings. Management Decision, 40(9), 853-861.
  • Taş, İ. E., Çiçek, Y., ve Koçar, H. (2016). Büyükşehir belediyelerinde stratejik plan analizi: Kahramanmaraş büyükşehir belediyesi örneği. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2), 57-76.
  • Tortop, N., İsbir, E. G., Aykaç, B., Yayman, H., ve Özer, M. A. (2017). Yönetim bilimi. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Wagner, I. ve Breil, P. (2013). The role of ecohydrology in creating more resilient cities. Ecohydrology & Hydrobiology, 13(2), 113-134.
  • WEB1-https://www.undrr.org/terminology/resilience (erişim tarihi 11.08.2023).
  • WEB2-https://www.undrr.org/publication/making-cities-resilient-report-2012 (erişim tarihi 11.08.2023).
  • WEB3-https://www.gfdrr.org/en/crp (erişim tarihi 11.08.2023).
  • WEB4-https://www.oecd.org/cfe/regionaldevelopment/resilient-cities.htm (erişim tarihi 11.08.2023).
  • Yıldız, R. (2013). Belediyelerde stratejik planlamanın uygulanabilirliği: Fatih belediyesi örneği. İstanbul Aydın Üniversitesi Dergisi, 5(18), 39-62.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Çevre Sosyolojisi, Yönetim Sosyolojisi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Eda Mert 0000-0001-9079-7786

Muhammed Enes Kan 0000-0002-9786-9858

Yayımlanma Tarihi 29 Ekim 2023
Gönderilme Tarihi 21 Ağustos 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Sayı: 11

Kaynak Göster

APA Mert, E., & Kan, M. E. (2023). TR63 BÖLGESİ BELEDİYELERİNİN KENTSEL DİRENÇLİLİK FARKINDALIKLARININ STRATEJİK PLANLAR ÜZERİNDEN İNCELENMESİ. Karatay Sosyal Araştırmalar Dergisi(11), 97-125. https://doi.org/10.54557/karataysad.1347652