Konferans Bildirisi
BibTex RIS Kaynak Göster

Orientalism and Perception “The Other”

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1, 107 - 127, 28.07.2015

Öz

Orientalism discipline, which based on old times until existence of the Western and Eastern, was established on struggle for hegemony and conflict of thinking that prevails between the Western and Eastern countries. Nowadays Orientalism’s studies, even if Orientalism was created to discover Eastern and Islamıc worlds at the beginning, after a while it is realized that studies lost theirs objectivity and they focused on only theories. So, it has been started process that produce imaginary and fiction East rather than Orientalism which aim to be known eastern. While Western thought was doing this, they otherised the East, and the East which was othered experienced negative issues. After these events, Orientalism and Orientalists have been started to evaluate with negative perspective and they start to exposure some criticism by scientists. This study is going to investigate theory of the practise and problem that forms othering origin. Firstly, orientalism will be focus on as conceptual and historical. Secondly, Orientalism’s context as sociological content of othering mission will be analysed. Finally, It will be discussed on the othering which become constituent element of orientalism, East-West division, hegemony mechanism and Imaginary East’s perception

Kaynakça

  • ABDÜLMELİK, Enver (2007). “Krizdeki Oryantalizm”. Oryanta- lizm Tartışma Metinleri. Aytaç Yıldız (Ed.). s. 39-77. Ankara: Doğu-Batı Yayınları.
  • ARLI, Alim (2009). Oryantalizm, Oksidentalizm ve Şerif Mardin. İs- tanbul: Küre Yayınları.
  • BİLGİN, Nuri (2007). Kimlik İnşası. İzmir: Aşina Kitaplar.
  • BULAÇ, Ali (1995). “Ötekinin Kimliği ve İmajı”, Birikim Dergisi, S. 71-72, s. 76-80, İstanbul: Birikim Yayınları.
  • BULUT, Yücel (2012). “Orientalism’in Ardından”. Sosyoloji Dergi- si. S. 3(25), s. 1-57.
  • BULUT, Yücel (2004). Oryantalizmin Kısa Tarihi, İstanbul: Küre Ya- yınları.
  • GERMANER, Semra, Zeynep İnankur (1989). Oryantalizm ve Tür- kiye. İstanbul: Türk Kültürüne Hizmet Vakfı Sanat Yayınları.
  • HENTCH, Thierry (1996). Hayali Doğu, Batı’nın Akdenizli Doğu’ya Politik Bakışı. Aysel Bora (Çev). İstanbul: Metis Yayınları.
  • HÜLÜR, Himmet (2008). “İktidar/Bilgi Sarmalı: Michel Foucault’da Disiplinsel Doğruluk ve Özne”. Ekev Akademi Dergisi. S. 35. s. 149-164.
  • KALIN, İbrahim (2007). İslam ve Batı, İstanbul: İSAM Yayınları.
  • KEYMAN, Fuat (1999). “Farklılığa Direnmek: Uluslararası İlişki- ler Kuramında “Öteki” Sorunu”. Oryantalizm Hegemonya ve Kültürel Fark. Fuat Keyman, Mahmut Mutman, Meyda Yeğe- noğlu (Der.). s. 71-106. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • KEYMAN Fuat, Meyda Yeğenoğlu ve Mahmut Mutman (1999). “Giriş: Dünya Nasıl “Dünya” Oldu?”. Oryantalizm Hegemon- ya ve Kültürel Fark. Fuat Keyman, Mahmut Mutman, Meyda Yeğenoğlu (Der.). s. 7-23. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • KÖMEÇOĞLU, Uğur (2011). “Oryantalizm, Belirsizlik, Tahayyül, 11 Eylül”, Doğu-Batı Dergisi. S. 20-II. s. 33-51.
  • METİN, Abdullah (2013). Oksidentalizm: İki Doğu İki Batı. İstanbul: Açılım Kitap.
  • ÖZENDEŞ, Engin (1999). Fotoğrafta Oryantalizm, İstanbul: YKY.
  • MUTMAN, Mahmut (1999). “Oryantalizmin Gölgesi Altında: Batı’ya Karşı İslam”. Oryantalizm Hegemonya ve Kültürel Fark. Fuat Keyman, Mahmut Mutman, Meyda Yeğenoğlu (Der.). s. 25-69. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • PARLA, Jale (2012). Efendilik, Şarkiyatçılık, Kölelik, İstanbul: İleti- şim Yayınları.
  • PARLA, Jale (2001). “Hayâlî Doğu”, Atlas Dergisi, S. 96, 2001.
  • PARLAKIŞIK, Ahmet (1998). Oryantalizmin Sorunları, İstanbul: İn- san Yayınları.
  • PRUETT, Gordon (1989). “İslam ve Oryantalizm”, Oryantalistler ve İslamiyatçılar-Oryantalist İdeolojinin Eleştirisi-, Asaf Hüseyin, Robert Olson, Cemil Kureşi (Haz.). İstanbul: İnsan Yayınları.
  • RUBIN, Andrew N. (2007). “Edward W. Said”. Aytaç Yıldız (Ed.). Oryantalizm Tartışma Metinleri. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • SAID, Edward (1998). Oryantalizm. Nezih Uzel (Çev.). İstanbul: İrfan Yayınevi.
  • SCHNOPPER, Dominique (2005). Sosyoloji Düşüncesinin Özünde “Öteki” İle İlişki, Ayşegül Sönmez (Çev.) İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • SIBAÎ, Mustafa (1993). Oryantalizm ve Oryantalistler, Mücteba Uğur (Ter.). İstanbul: Beyan Yayınları.
  • SÜPHANDAĞI, İsmail (2004). Batı ve İslam Arasında Oryantalizm, İstanbul: Gelenek Yayıncılık.
  • TAKIŞ, Taşkın (2011). “Oryantalizm Üstüne Tezler”. Doğu Batı. S. 20. s. 9-10.
  • TURNER, Bryan (2003). Oryantalizm, Postmodernizm ve Globalizm. İbrahim Kapaklıkaya (Çev.). İstanbul: Anka Yayınları.
  • TÜRK DİL KURUMU, Genel Türkçe Sözlük, “Öteki”, http://www.tdk. gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK. GTS.554b2e4ac11af5.36553212, Erişim Tarihi 07. 04. 2015.
  • YAVUZ, Hilmi (2002). “Oryantalizm Üzerine Bir Giriş Denemesi”, Marife Dergisi, Oryantalizm, Sayı: 2.

Oryantalizm ve “Öteki” Algısı

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1, 107 - 127, 28.07.2015

Öz

Varlığı Doğu ile Batının varlığı kadar eskiye dayandırılabilecek Oryantalizm disiplini temelde Doğu ve Batı dünyaları arasında hüküm sürdüğü düşünülen bir hakimiyet mücadelesi ve çatışma üzerine kurulmuştur. Bugün kullanılan anlamda Oryantalizm-Şarkiyatçılık(Doğubilimi) çalışmaları, başlangıçta Doğu ve İslam dünyasını keşfetme amaçlı akademik bir disiplin olarak ortaya çıksa da, zamanla bu araştırmaların objektiflikten uzaklaştığı ve kurgular üzerinden yürüdüğü görülmüştür. Böylece Doğu’yu bilme amacını aşan, Doğu’yu kurgulama ve bir “hayali doğu” üretimi süreci başlamıştır. Bunu yaparken Batılı bilinç, kendi iktidarı üzerinden Doğu’yu ötekileştirmiş ve Doğu öteki olarak olumsuz açıklamalara maruz kalmıştır. Bu aşamadan itibaren Oryantalizm çalışmalarına ve Oryantalistlere bakış açısı olumsuz imaj kazanmış ve Oryantalizme yönelik eleştiriler gündemde yerini almıştır. Oryantalizmin temelini oluşturan ötekileştirme söylemi ve pratiğinin teorik olarak inceleneceği bu çalışmada, öncelikli olarak Oryantalizm kavramsal ve tarihi açıdan ele alınacaktır. Daha sonra Oryantalizm bağlamında “ötekileştirme” misyonunun sosyolojik içeriği değerlendirilecektir. Akabinde Oryantalizmin kurucu unsuru olarak ötekileştirme; Doğu-Batı ayrımı, iktidar kurma mekanizması ve Hayali Doğu algıları üzerinden tartışılacaktır.  

Kaynakça

  • ABDÜLMELİK, Enver (2007). “Krizdeki Oryantalizm”. Oryanta- lizm Tartışma Metinleri. Aytaç Yıldız (Ed.). s. 39-77. Ankara: Doğu-Batı Yayınları.
  • ARLI, Alim (2009). Oryantalizm, Oksidentalizm ve Şerif Mardin. İs- tanbul: Küre Yayınları.
  • BİLGİN, Nuri (2007). Kimlik İnşası. İzmir: Aşina Kitaplar.
  • BULAÇ, Ali (1995). “Ötekinin Kimliği ve İmajı”, Birikim Dergisi, S. 71-72, s. 76-80, İstanbul: Birikim Yayınları.
  • BULUT, Yücel (2012). “Orientalism’in Ardından”. Sosyoloji Dergi- si. S. 3(25), s. 1-57.
  • BULUT, Yücel (2004). Oryantalizmin Kısa Tarihi, İstanbul: Küre Ya- yınları.
  • GERMANER, Semra, Zeynep İnankur (1989). Oryantalizm ve Tür- kiye. İstanbul: Türk Kültürüne Hizmet Vakfı Sanat Yayınları.
  • HENTCH, Thierry (1996). Hayali Doğu, Batı’nın Akdenizli Doğu’ya Politik Bakışı. Aysel Bora (Çev). İstanbul: Metis Yayınları.
  • HÜLÜR, Himmet (2008). “İktidar/Bilgi Sarmalı: Michel Foucault’da Disiplinsel Doğruluk ve Özne”. Ekev Akademi Dergisi. S. 35. s. 149-164.
  • KALIN, İbrahim (2007). İslam ve Batı, İstanbul: İSAM Yayınları.
  • KEYMAN, Fuat (1999). “Farklılığa Direnmek: Uluslararası İlişki- ler Kuramında “Öteki” Sorunu”. Oryantalizm Hegemonya ve Kültürel Fark. Fuat Keyman, Mahmut Mutman, Meyda Yeğe- noğlu (Der.). s. 71-106. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • KEYMAN Fuat, Meyda Yeğenoğlu ve Mahmut Mutman (1999). “Giriş: Dünya Nasıl “Dünya” Oldu?”. Oryantalizm Hegemon- ya ve Kültürel Fark. Fuat Keyman, Mahmut Mutman, Meyda Yeğenoğlu (Der.). s. 7-23. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • KÖMEÇOĞLU, Uğur (2011). “Oryantalizm, Belirsizlik, Tahayyül, 11 Eylül”, Doğu-Batı Dergisi. S. 20-II. s. 33-51.
  • METİN, Abdullah (2013). Oksidentalizm: İki Doğu İki Batı. İstanbul: Açılım Kitap.
  • ÖZENDEŞ, Engin (1999). Fotoğrafta Oryantalizm, İstanbul: YKY.
  • MUTMAN, Mahmut (1999). “Oryantalizmin Gölgesi Altında: Batı’ya Karşı İslam”. Oryantalizm Hegemonya ve Kültürel Fark. Fuat Keyman, Mahmut Mutman, Meyda Yeğenoğlu (Der.). s. 25-69. İstanbul: İletişim Yayınları.
  • PARLA, Jale (2012). Efendilik, Şarkiyatçılık, Kölelik, İstanbul: İleti- şim Yayınları.
  • PARLA, Jale (2001). “Hayâlî Doğu”, Atlas Dergisi, S. 96, 2001.
  • PARLAKIŞIK, Ahmet (1998). Oryantalizmin Sorunları, İstanbul: İn- san Yayınları.
  • PRUETT, Gordon (1989). “İslam ve Oryantalizm”, Oryantalistler ve İslamiyatçılar-Oryantalist İdeolojinin Eleştirisi-, Asaf Hüseyin, Robert Olson, Cemil Kureşi (Haz.). İstanbul: İnsan Yayınları.
  • RUBIN, Andrew N. (2007). “Edward W. Said”. Aytaç Yıldız (Ed.). Oryantalizm Tartışma Metinleri. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
  • SAID, Edward (1998). Oryantalizm. Nezih Uzel (Çev.). İstanbul: İrfan Yayınevi.
  • SCHNOPPER, Dominique (2005). Sosyoloji Düşüncesinin Özünde “Öteki” İle İlişki, Ayşegül Sönmez (Çev.) İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
  • SIBAÎ, Mustafa (1993). Oryantalizm ve Oryantalistler, Mücteba Uğur (Ter.). İstanbul: Beyan Yayınları.
  • SÜPHANDAĞI, İsmail (2004). Batı ve İslam Arasında Oryantalizm, İstanbul: Gelenek Yayıncılık.
  • TAKIŞ, Taşkın (2011). “Oryantalizm Üstüne Tezler”. Doğu Batı. S. 20. s. 9-10.
  • TURNER, Bryan (2003). Oryantalizm, Postmodernizm ve Globalizm. İbrahim Kapaklıkaya (Çev.). İstanbul: Anka Yayınları.
  • TÜRK DİL KURUMU, Genel Türkçe Sözlük, “Öteki”, http://www.tdk. gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK. GTS.554b2e4ac11af5.36553212, Erişim Tarihi 07. 04. 2015.
  • YAVUZ, Hilmi (2002). “Oryantalizm Üzerine Bir Giriş Denemesi”, Marife Dergisi, Oryantalizm, Sayı: 2.
Toplam 29 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Meryem Köse

Meryem Küçük

Yayımlanma Tarihi 28 Temmuz 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 1 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Köse, M., & Küçük, M. (2015). Oryantalizm ve “Öteki” Algısı. Sosyal Ve Kültürel Araştırmalar Dergisi (SKAD), 1(1), 107-127.

31040

Bu eser
Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı
ile lisanslanmıştır.
Sosyal ve Kültürel Araştırmalar Dergisi (SKAD) bilginin paylaşımı için Açık Erişim Politikasına uymaktadır.