Redirecting to http://dergipark.org.tr/_fragment?_hash=PZ46uk-1G6tAuCMq7JI9aP76CnwbnkEOQ7YSuqNaFt8&_path=id%3D952847%26_format%3Dhtml%26_locale%3Dtr%26_controller%3DApp%255CController%255CSite%255CArticleController%253A%253AesiArticleStats.
Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The View of Child Development Consultant and Teachers on Using Game and Game Materials

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 1, 1 - 18, 27.02.2022

Arzu Özyürek , Aslı Güney , Hatice Keser

Öz

The aim of this study is to determine the views of child development counselors and teachers about benefiting from games and game materials. The working group consists of 8 child development counselors and 7 teachers. The focus group interview was used to collect the data. The interviews were conducted in two different groups and online. The content analysis of the data was made and results were presented in themes. As a result; play has been seen as a life-teaching tool by both child development consultants and teachers. One common view is that anyone can play. Child development consultants think that children play games to have fun, learn and quench curiosity while teachers think that children play games to be understood. Toy is thought to direct children's games and develop their creativity. Child development consultants stated that the toy should be safe and healthy and it aims to support the development of the child, while the teachers stated that the toy should be natural, multi-functional, suitable for the purpose, and it is a tool that should be used in skill or concept teaching. While the use of games and toys for therapeutic purposes was observed in both groups, teachers stated that they used toys to dramatize a situation, and child development consultants stated that they could be used as an early intervention tool or to reveal a problem situation.

Anahtar Kelimeler

Game game materials child development consultant special education teacher preschool teacher

Kaynakça

  • Addley, E. (2007). Mattel recalls nearly 100,000 toys after lead paint alert. The Guardian. https://www.theguardian.com/uk/2007/aug/03/estheraddley.uknews4#:~:text=The toy giant Mattel has,contains unsafe levels of lead. adresinden erişildi.
  • Aksoy, A. B. ve D. Çiftçi, H. (2019). Erken Çocukluk Döneminde Oyun. (A. Köksal Akyol, Ed.)Erken Çocukluk Döneminde Oyun (4. Baskı.). Ankara: Pegem Akademi. doi:10.14527/9786053648574
  • Al-Arishi, A. Y. (1994). Role-play, real-play, and surreal-play in the ESOL classroom. ELT Journal, 48(4), 337-346. https://doi.org/10.1093/elt/48.4.337.
  • Arıkan, D. ve Karaca, E. (2004). Annelerin Oyuncak Seçimi ile İlgili Bilgi ve Uygulamaları. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi içinde (ss. 1–9). Samsun.
  • Baş, T. ve Akturan, U. (2017). Odak Grup Çalışması. T. Baş ve U. Akturan (Ed.), Sosyal Bilimlerde Bilgisayar Destekli Nitel Araştırma Yöntemleri içinde (3. Baskı., ss. 105–232). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Bay, D. N. (2020). Examining The Plays That Preschool Children Prefer and The Characteristics Shaping Them Using Draw and Tell Technique. The European Journal of Educational Sciences, 07(02), 91–115. doi:10.19044/ejes.v7no2a7
  • Bilmez, B., Tarkoçin, S. ve Kaçmaz, C. (2019). Hastane Çalışanı Çocuk Gelişimcilerin Hastanelerde Bulunan Oyun Odaları Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi. Adıyaman Üni. Sağlık Bilimleri Dergisi, 5(1), 1177–1190.
  • Bowman-Perrott, L., Burke, M. D., Zaini, S., Zhang, N. ve Vannest, K. (2016). Promoting Positive Behavior Using the Good Behavior Game. Journal of Positive Behavior Interventions, 18(3), 180–190. doi:10.1177/1098300715592355
  • Brussoni, M., Ishikawa, T., Brunelle, S. ve Herrington, S. (2017). Landscapes for play: Effects of an intervention to promote nature-based risky play in early childhood centres. Journal of Environmental Psychology, 54, 139–150. doi:10.1016/j.jenvp.2017.11.001
  • Campenni, C. E. (1999). Gender Stereotypin g of Ch ildren’s Toys: A Com parison of Parents an d Non parents. Sex Roles, 40(1), 121–137.
  • Cansoy, R. ve Türkoğlu, M. E. (2019). Eğitimde Araştırma Yöntemleri. (S. Turan, Ed.) (1. Basım.). Ankara: Ankara Nobel.
  • CGEDER. (2020). Çocuk Gelişimci Kimdir ? http://cgeder.net/cocuk-gelisimci-kimdir/ adresinden erişildi.
  • Din, F. S. ve Calao, J. (2001). The effects of playing educational video games on kindergarten achievement. Child Study Journal, 31(2), 95–102. http://scholar.google.com/scholar?hl=en&btnG=Search&q=intitle:Effects+of+playing+educational+video+games+on+kindergarten+achievement#0 adresinden erişildi.
  • European Commission. (2014). Toy Safety Directive 2009/48/EC - An explanatory guidance document. https://ec.europa.eu/docsroom/documents/6783/attachments/1/translations adresinden erişildi.
  • Glesne, C. (2020). Nitel Araştırmaya Giriş. (A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu, Ed.) (6. Baskı.). Ankara: Anı Yayıncılık. Hohmann, M. ve Weikart, D. P. (1995). Educating Young Children : Active Learning Practices for Preschool and Child Care Programs. Educating Young Children. Ypsilanti: High/Scope Press.
  • Hsu-Smith, T. (2009). Echoing teachers’ voices: A study exploring teachers’ perceptions of play, play therapy, and play therapy skills training. ProQuest Dissertations and Theses. http://ovidsp.ovid.com/ovidweb.cgi?T=JS&CSC=Y&NEWS=N&PAGE=fulltext&D=psyc7&AN=2010-99050-085%5Cnhttp://oxfordsfx.hosted.exlibrisgroup.com/oxford?sid=OVID:psycdb&id=pmid:&id=doi:&issn=0419-4209&isbn=9781109395662&volume=70&issue=9-A&spage=3335&pages=3335&d adresinden erişildi.
  • İvrendi, A., Kalburan C., N., Sandseter, E. B., Storli, R. ve Sivertsen, A. H. (2020). Social acceptence of children with and without special needs in inclusive preschools: A longitidunal study. Journal of Early Childhood Studies, 4(2), 363–385. doi:10.24130/eccd
  • Kadim, M. (2013). Okul öncesi öğretmenlerinin oyun etkinliklerine ilişkin öz-yeterliklerinin görev yapılan okul türüne göre incelenmesi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 2 (1), 1-21
  • Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N. ve Kök, M. (2007). Çocuğun Gelişim Sürecinde Eğitsel Bir Etkinlik Olarak Oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(0), 325. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ataunikkefd/issue/2777/37245%0A adresinden erişildi.
  • Larson, D. B. ve Jordan, S. R. (2019). Playing it safe: toy safety and conformity assessment in Europe and the United States. International Review of Administrative Sciences, 85(4), 763–779. doi:10.1177/0020852317747370
  • Lewis, V., Boucher, J., Lupron, L. ve Watson, S. (2000). Relationships between symbolic play, functional play, verbal and non-verbal ability in young children. International Journal of Language and Communication Disorders, 35(1), 117–127. doi:10.1080/136828200247287
  • Milli Eğitim Bakanlığı Temel Eğitim Genel Müdürlüğü. (2013). Okul öncesi Eğitim Programı ile bütünleştirilmiş Aile Destek Eğitim Rehberi (OBADER). Ankara. https://anaokulu.cu.edu.tr/__/file/OBADER_2013.pdf adresinden erişildi.
  • Onur, B. (2019). Tarih boyunca oyunlar ve oyuncaklar. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 25(2), 365–386. doi:10.1501/egifak_0000000594
  • Özdemir, A. ve Ramazan, O. (2014). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Oyuna İlişkin Görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 298–308.
  • Özdemir, A. A. ve Ramazan, O. (2012). Oyuncağa çocuk, anne ve öğretmen bakış açısı. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(1), 1–16. http://ebad-jesr.com/ adresinden erişildi.
  • Özdoğan, B. (2000). Çocuk ve Oyun Çocuğa Oyunla Yardım (2. Basım.). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özgünlü, M. (2015). Çocukların Oyunları Esnasında Öğretmenin Üstlendiği Roller ile Öğretmenin Oyun Tanımı Arasındaki İlişki Üzerine Nitel Bir Çalışma. Uluslararası Türk Dünyası Çocuk Oyun ve Oyuncakları Kurultayı Tam Metin Bildiri Kitabı içinde (ss. 611–622). Eskişehir.
  • Özmantar, Z. K. (2019). Eğitim Çalışmalarında Sık Kullanılan Araştırma Yöntemleri. S. Turan (Ed.), Eğitimde Araştırma Yöntemleri içinde (1. Basım., s. 64). Ankara: Ankara Nobel.
  • Özyürek, A. ve Çavuş, Z. S. (2016). İlkokul Öğretmenlerinin Oyunu Öğretim Yöntemi Olarak Kullanma Durumlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157–2166.
  • Rieber, L. P. (1996). Seriously Considering Play: Designing Interactive Learning Environments Based on the Blending of Microworlds, Simulations, and Games. Educational technology Research and Development, 44(2), 43–58. https://link.springer.com/content/pdf/10.1007/BF02300540.pdf adresinden erişildi.
  • Russ, S. W. (2003). Play and creativity: developmental issues. Scandinavian Journal of Educational Research, 47(3), 291-303.
  • Schwartz, S. (1988). A comparison of componential and traditional approaches to training reading skills. Applied Cognitive Psychology, 2(3), 189–201. doi:10.1002/acp.2350020305
  • Singer, E., Nederend, M., Penninx, L., Tajik, M. ve Boom, J. (2014). The teacher’s role in supporting young children’s level of play engagement. Early Child Development and Care, 184(8), 1233–1249. doi:10.1080/03004430.2013.862530
  • Smilansky, S. (1968). The Effects of Sociodramatic Play on Disadvantaged Preschool Children. http://link.springer.com/10.1007/978-3-642-46323-5_2 adresinden erişildi.
  • Sonoyama, S. ve Fujiwara, A. (2018). The Effects of Selection and Intervention in Social Play Based on an Ecological Assessment of a Child with Autism Spectrum Disorder at a Kindergarten. Journal of Special Education Research, 7(1), 47–56. doi:10.6033/specialeducation.7.47
  • Taştepe, T. ve Köksal Akyol, A. (2014). Hastanelerde görev yapan çocuk gelişimcilerin çalışma ortamları ile mesleklerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(1), 29–54.
  • Tepeli, K. (2012). Okul Öncesi Eğitiminde Montessori yaklaşımı. (E. Wilbrandt Ç., Ed.) (1. Basım.). Kök Yayıncılık.
  • Trawick-Smith, J., Russell, H. ve Swaminathan, S. (2011). Measuring the effects of toys on the problem-solving, creative and social behaviours of preschool children. Early Child Development and Care, 181(7), 909–927. doi:10.1080/03004430.2010.503892
  • Tuğrul, B., Ertürk, H. G., Özen A., Ş. ve Güneş, G. (2014). Oyunun Üç Kuşaktaki Deği̇şi̇mi̇. The Journal of Academic Social Science Studies, 8(27), 1–16. doi:10.9761/jasss2388
  • Vail, C. O. ve Elmore, S. R. (2011). Tips for Teachers Selecting Toys to Facilitate Social Interaction. NHSA Dialog, 14(1), 37–40. doi:10.1080/15240754.2010.541298
  • Yılmaz, Z. A. ve Batdı, V. (2016). A Meta-Analytic and Thematic Comparative Analysis of the Integration of Augmented Reality Applications into Education. TED EĞİTİM VE BİLİM, 41(188), 273–289. doi:10.15390/EB.2016.6707

Çocuk Gelişimci ve Öğretmenlerin Oyun ve Oyun Materyallerinden Yararlanmaya Yönelik Görüşleri

Yıl 2022, Cilt: 7 Sayı: 1, 1 - 18, 27.02.2022

Arzu Özyürek , Aslı Güney , Hatice Keser

Öz

Bu çalışmanın amacı, çocuk gelişimciler ve öğretmenlerin oyun ve oyun materyallerinden yararlanmaya yönelik görüşlerini belirlemektir. Çalışma grubu, 8 çocuk gelişimci ve 7 öğretmenden oluşmaktadır. Verilerin toplanmasında odak grup görüşmesinden yararlanılmıştır. Görüşmeler iki farklı grup şeklinde ve çevrim içi olarak gerçekleştirilmiştir. Verilerin içerik analizi yapılmış, elde edilen bulgular temalar halinde sunulmuştur. Sonuç olarak; oyun hem çocuk gelişimci hem de öğretmenler tarafından hayatı öğreten bir araç olarak görülmüştür. Fikir birliğine varılan konulardan biri, herkesin oyun oynayabileceği yönündedir. Çocuk gelişimciler çocukların eğlenmek, öğrenmek ve merak gidermek için oyun oynadığını düşünürken öğretmenler anlaşılmak amacıyla çocukların oyun oynadığını düşünmektedirler. Oyuncağın ise daha çok çocukların oyunlarını yönlendirdiği ve yaratıcılığını geliştirdiği düşünülmektedir. Çocuk gelişimciler oyuncağın güvenli-sağlıklı olması gerektiğini ve çocuğun gelişimini destekleme amaçlı olduğunu belirtirken öğretmenler oyuncağın doğal, çok fonksiyonlu, amaca uygun olması gerektiğini ve beceri veya kavram öğretiminde kullanılması gereken bir araç olduğunu belirtmişlerdir. Oyun ve oyuncağı sağaltım amaçlı kullanım her iki grupta da görülürken öğretmenler bir durumu dramatize etmek amacıyla oyuncaktan faydalandıklarını, çocuk gelişimciler ise erken müdahale aracı olarak veya bir problem durumunu ortaya çıkarmak amacıyla kullanılabileceğini ifade etmişlerdir.

Anahtar Kelimeler

Oyun oyun materyalleri çocuk gelişimci özel eğitim öğretmeni okul öncesi öğretmeni

Kaynakça

  • Addley, E. (2007). Mattel recalls nearly 100,000 toys after lead paint alert. The Guardian. https://www.theguardian.com/uk/2007/aug/03/estheraddley.uknews4#:~:text=The toy giant Mattel has,contains unsafe levels of lead. adresinden erişildi.
  • Aksoy, A. B. ve D. Çiftçi, H. (2019). Erken Çocukluk Döneminde Oyun. (A. Köksal Akyol, Ed.)Erken Çocukluk Döneminde Oyun (4. Baskı.). Ankara: Pegem Akademi. doi:10.14527/9786053648574
  • Al-Arishi, A. Y. (1994). Role-play, real-play, and surreal-play in the ESOL classroom. ELT Journal, 48(4), 337-346. https://doi.org/10.1093/elt/48.4.337.
  • Arıkan, D. ve Karaca, E. (2004). Annelerin Oyuncak Seçimi ile İlgili Bilgi ve Uygulamaları. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi içinde (ss. 1–9). Samsun.
  • Baş, T. ve Akturan, U. (2017). Odak Grup Çalışması. T. Baş ve U. Akturan (Ed.), Sosyal Bilimlerde Bilgisayar Destekli Nitel Araştırma Yöntemleri içinde (3. Baskı., ss. 105–232). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
  • Bay, D. N. (2020). Examining The Plays That Preschool Children Prefer and The Characteristics Shaping Them Using Draw and Tell Technique. The European Journal of Educational Sciences, 07(02), 91–115. doi:10.19044/ejes.v7no2a7
  • Bilmez, B., Tarkoçin, S. ve Kaçmaz, C. (2019). Hastane Çalışanı Çocuk Gelişimcilerin Hastanelerde Bulunan Oyun Odaları Hakkındaki Görüşlerinin İncelenmesi. Adıyaman Üni. Sağlık Bilimleri Dergisi, 5(1), 1177–1190.
  • Bowman-Perrott, L., Burke, M. D., Zaini, S., Zhang, N. ve Vannest, K. (2016). Promoting Positive Behavior Using the Good Behavior Game. Journal of Positive Behavior Interventions, 18(3), 180–190. doi:10.1177/1098300715592355
  • Brussoni, M., Ishikawa, T., Brunelle, S. ve Herrington, S. (2017). Landscapes for play: Effects of an intervention to promote nature-based risky play in early childhood centres. Journal of Environmental Psychology, 54, 139–150. doi:10.1016/j.jenvp.2017.11.001
  • Campenni, C. E. (1999). Gender Stereotypin g of Ch ildren’s Toys: A Com parison of Parents an d Non parents. Sex Roles, 40(1), 121–137.
  • Cansoy, R. ve Türkoğlu, M. E. (2019). Eğitimde Araştırma Yöntemleri. (S. Turan, Ed.) (1. Basım.). Ankara: Ankara Nobel.
  • CGEDER. (2020). Çocuk Gelişimci Kimdir ? http://cgeder.net/cocuk-gelisimci-kimdir/ adresinden erişildi.
  • Din, F. S. ve Calao, J. (2001). The effects of playing educational video games on kindergarten achievement. Child Study Journal, 31(2), 95–102. http://scholar.google.com/scholar?hl=en&btnG=Search&q=intitle:Effects+of+playing+educational+video+games+on+kindergarten+achievement#0 adresinden erişildi.
  • European Commission. (2014). Toy Safety Directive 2009/48/EC - An explanatory guidance document. https://ec.europa.eu/docsroom/documents/6783/attachments/1/translations adresinden erişildi.
  • Glesne, C. (2020). Nitel Araştırmaya Giriş. (A. Ersoy ve P. Yalçınoğlu, Ed.) (6. Baskı.). Ankara: Anı Yayıncılık. Hohmann, M. ve Weikart, D. P. (1995). Educating Young Children : Active Learning Practices for Preschool and Child Care Programs. Educating Young Children. Ypsilanti: High/Scope Press.
  • Hsu-Smith, T. (2009). Echoing teachers’ voices: A study exploring teachers’ perceptions of play, play therapy, and play therapy skills training. ProQuest Dissertations and Theses. http://ovidsp.ovid.com/ovidweb.cgi?T=JS&CSC=Y&NEWS=N&PAGE=fulltext&D=psyc7&AN=2010-99050-085%5Cnhttp://oxfordsfx.hosted.exlibrisgroup.com/oxford?sid=OVID:psycdb&id=pmid:&id=doi:&issn=0419-4209&isbn=9781109395662&volume=70&issue=9-A&spage=3335&pages=3335&d adresinden erişildi.
  • İvrendi, A., Kalburan C., N., Sandseter, E. B., Storli, R. ve Sivertsen, A. H. (2020). Social acceptence of children with and without special needs in inclusive preschools: A longitidunal study. Journal of Early Childhood Studies, 4(2), 363–385. doi:10.24130/eccd
  • Kadim, M. (2013). Okul öncesi öğretmenlerinin oyun etkinliklerine ilişkin öz-yeterliklerinin görev yapılan okul türüne göre incelenmesi. Nevşehir Hacı Bektaş Veli Üniversitesi SBE Dergisi, 2 (1), 1-21
  • Koçyiğit, S., Tuğluk, M. N. ve Kök, M. (2007). Çocuğun Gelişim Sürecinde Eğitsel Bir Etkinlik Olarak Oyun. Atatürk Üniversitesi Kazım Karabekir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(0), 325. https://dergipark.org.tr/tr/pub/ataunikkefd/issue/2777/37245%0A adresinden erişildi.
  • Larson, D. B. ve Jordan, S. R. (2019). Playing it safe: toy safety and conformity assessment in Europe and the United States. International Review of Administrative Sciences, 85(4), 763–779. doi:10.1177/0020852317747370
  • Lewis, V., Boucher, J., Lupron, L. ve Watson, S. (2000). Relationships between symbolic play, functional play, verbal and non-verbal ability in young children. International Journal of Language and Communication Disorders, 35(1), 117–127. doi:10.1080/136828200247287
  • Milli Eğitim Bakanlığı Temel Eğitim Genel Müdürlüğü. (2013). Okul öncesi Eğitim Programı ile bütünleştirilmiş Aile Destek Eğitim Rehberi (OBADER). Ankara. https://anaokulu.cu.edu.tr/__/file/OBADER_2013.pdf adresinden erişildi.
  • Onur, B. (2019). Tarih boyunca oyunlar ve oyuncaklar. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences (JFES), 25(2), 365–386. doi:10.1501/egifak_0000000594
  • Özdemir, A. ve Ramazan, O. (2014). Okul Öncesi Öğretmenlerinin Oyuna İlişkin Görüşleri. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(4), 298–308.
  • Özdemir, A. A. ve Ramazan, O. (2012). Oyuncağa çocuk, anne ve öğretmen bakış açısı. Eğitim Bilimleri Araştırmaları Dergisi, 2(1), 1–16. http://ebad-jesr.com/ adresinden erişildi.
  • Özdoğan, B. (2000). Çocuk ve Oyun Çocuğa Oyunla Yardım (2. Basım.). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Özgünlü, M. (2015). Çocukların Oyunları Esnasında Öğretmenin Üstlendiği Roller ile Öğretmenin Oyun Tanımı Arasındaki İlişki Üzerine Nitel Bir Çalışma. Uluslararası Türk Dünyası Çocuk Oyun ve Oyuncakları Kurultayı Tam Metin Bildiri Kitabı içinde (ss. 611–622). Eskişehir.
  • Özmantar, Z. K. (2019). Eğitim Çalışmalarında Sık Kullanılan Araştırma Yöntemleri. S. Turan (Ed.), Eğitimde Araştırma Yöntemleri içinde (1. Basım., s. 64). Ankara: Ankara Nobel.
  • Özyürek, A. ve Çavuş, Z. S. (2016). İlkokul Öğretmenlerinin Oyunu Öğretim Yöntemi Olarak Kullanma Durumlarının İncelenmesi. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(5), 2157–2166.
  • Rieber, L. P. (1996). Seriously Considering Play: Designing Interactive Learning Environments Based on the Blending of Microworlds, Simulations, and Games. Educational technology Research and Development, 44(2), 43–58. https://link.springer.com/content/pdf/10.1007/BF02300540.pdf adresinden erişildi.
  • Russ, S. W. (2003). Play and creativity: developmental issues. Scandinavian Journal of Educational Research, 47(3), 291-303.
  • Schwartz, S. (1988). A comparison of componential and traditional approaches to training reading skills. Applied Cognitive Psychology, 2(3), 189–201. doi:10.1002/acp.2350020305
  • Singer, E., Nederend, M., Penninx, L., Tajik, M. ve Boom, J. (2014). The teacher’s role in supporting young children’s level of play engagement. Early Child Development and Care, 184(8), 1233–1249. doi:10.1080/03004430.2013.862530
  • Smilansky, S. (1968). The Effects of Sociodramatic Play on Disadvantaged Preschool Children. http://link.springer.com/10.1007/978-3-642-46323-5_2 adresinden erişildi.
  • Sonoyama, S. ve Fujiwara, A. (2018). The Effects of Selection and Intervention in Social Play Based on an Ecological Assessment of a Child with Autism Spectrum Disorder at a Kindergarten. Journal of Special Education Research, 7(1), 47–56. doi:10.6033/specialeducation.7.47
  • Taştepe, T. ve Köksal Akyol, A. (2014). Hastanelerde görev yapan çocuk gelişimcilerin çalışma ortamları ile mesleklerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Ankara Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(1), 29–54.
  • Tepeli, K. (2012). Okul Öncesi Eğitiminde Montessori yaklaşımı. (E. Wilbrandt Ç., Ed.) (1. Basım.). Kök Yayıncılık.
  • Trawick-Smith, J., Russell, H. ve Swaminathan, S. (2011). Measuring the effects of toys on the problem-solving, creative and social behaviours of preschool children. Early Child Development and Care, 181(7), 909–927. doi:10.1080/03004430.2010.503892
  • Tuğrul, B., Ertürk, H. G., Özen A., Ş. ve Güneş, G. (2014). Oyunun Üç Kuşaktaki Deği̇şi̇mi̇. The Journal of Academic Social Science Studies, 8(27), 1–16. doi:10.9761/jasss2388
  • Vail, C. O. ve Elmore, S. R. (2011). Tips for Teachers Selecting Toys to Facilitate Social Interaction. NHSA Dialog, 14(1), 37–40. doi:10.1080/15240754.2010.541298
  • Yılmaz, Z. A. ve Batdı, V. (2016). A Meta-Analytic and Thematic Comparative Analysis of the Integration of Augmented Reality Applications into Education. TED EĞİTİM VE BİLİM, 41(188), 273–289. doi:10.15390/EB.2016.6707
Toplam 41 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Arzu Özyürek 0000-0002-3083-7202

Aslı Güney 0000-0003-3284-2774

Hatice Keser 0000-0002-8283-7394

Yayımlanma Tarihi 27 Şubat 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 7 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Özyürek, A., Güney, A., & Keser, H. (2022). Çocuk Gelişimci ve Öğretmenlerin Oyun ve Oyun Materyallerinden Yararlanmaya Yönelik Görüşleri. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 7(1), 1-18.
 Kapak Resmi İndir