Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Aile Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 9, 01.04.2017

Merve Çalışkan Merih Toker , Yaşar Özbay

Öz

Bu çalışma ile bireylerin aileleri ile birlikte olduklarında
yaşadıkları doyumu belirlemeye yönelik ölçek geliştirilmesi amaçlamıştır.
Katılımcılar, 354 çocuk (%70.7) ve 147 (%29.3) evli bireyden oluşmaktadır.
Çalışmaya katılan bireylerin 281 (%55.5)’i kadın ve 223 (%44.1)’ü erkektir. Yaş
ortalamaları 27.05’tir. Aile Yaşam Doyumu Ölçeği 23 maddeden oluşan likert tipi
bir ölçektir. Ölçeğin yapı geçerliğine kanıt sağlamak amacıyla betimleyici
faktör analizi yapılmıştır. Ölçeğin temel bileşenler analizini yapmak üzere
maddelerin faktör yükleri, maddeler arasındaki ilişkiler, maddelerin güvenirlik
katsayıları, açıklanan varyans oranları ve çizgi grafiği incelenmiştir. AYDÖ’nün geçerlik çalışmaları için
betimleyici faktör analizi ve ölçüt geçerliği analizi kullanılmıştır.
Güvenirlik analizi için ise Cronbachα güvenirliğine ve madde toplam
korelasyonlarına bakılmıştır. Faktörlenme ve örneklem uygunluğu
kapsamında KMO değeri 0.938 ve Barlet testi anlamlı bulunmuştur (χ²=6134.525,
p<.01). KMO ve Barlet testinin anlamlı çıkması sonucunda ölçeğin faktör
yapısı incelenmiştir ve ölçeğin madde
faktör yükleri .53 ile .79 arasında bulunmuştur. Ölçüt geçerliğinin
hesaplanmasında Kısa Semptom Envanteri (KSE) kullanılmıştır. AYDÖ ile Kısa
Semptom Envanterinden alınan puanlar arasında Pearson Momentler Çarpımı Korelasyon
katsayısına bakılmıştır. Kısa Semptom Envanteri KSE depresyon boyutu ile r=-.34, p< .01, anksiyete boyutu ile r=-.30,
p< .01, olumsuz benlik boyutu ile r= -.30, p< .01, somatizasyon boyutu
ile r= -.30, p< .01 ve hostilite boyutu ile, r= -.32, p< .01 AYDÖ orta
düzeyde anlamlı ilişki göstermiştir. Ölçeğin Cronbachα güvenirliği ise .95 ve
madde test korelasyonu .47 ile .73 olarak hesaplanmıştır.

Anahtar Kelimeler

aile yaşam doyumu ölçek geliştirme

Kaynakça

  • Abbott, D. A. ve Brody, G. H. (1985). The relation of child age, gender, and number children to the marital adjustment of wives. Journal of Marriage and the Family, 47, 77-84.
  • Barraca, J. Yarto-López, L. ve Olea, J. (2000). Psychometric Properties of a New Family LifeSatisfaction Scale European Journal of Psychological Assessment 16(2), 98–106.
  • Bayer, A. (2013). Değişen Toplumsal Yapıda Aile. Şırnak Universitesi İlahiyat Fakultesi Dergisi, 4(8), 101-129.
  • Clark-Nicolas, P. ve Gray-Little, B. (1991). Effects of economic resources on marital quality in black married couples. Journal of Marriage, 53(3), 645-655.
  • Cutler, H. A. ve Radford, A. (1999). Adult Children of Alcoholics: adjustment to a collegeenvironment. The Family Journal: Counseling and Therapy For Couples and Families, 7, 148-153.
  • Çağ, P. ve Yıldırım, İ. (2013). Evlilik Doyumunu Yordayan İlişkisel ve Kişisel Değişkenler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(39), 13-23.
  • Çelik, M. ve Yazgan İnanç, B. (2009). Evlilik Doyum Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), 247-269.
  • Dağlı, A. ve Baysal, N. (2016). Yaşam Doyum Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 15(59). doi:10.17755/esosder.75955
  • Dil, S. Bulantekin, Ö. (2011). Hemşirelik Öğrencilerinde Akademik Başarı Düzeyi ile Aile İşlevselliği ve Kontrol Odağı Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. Psikiyatri Hemşirelik Dergisi, 2(1), 17-24.
  • Dikmen, A. A. (1995). İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi. A.O. Sosyal Bilimler Enstitüsü
  • Glenn, N.D. ve Weaver, C.N. (1981). The contribution of marital happiness to global happiness. Journal of Marriage and the Family, 43, 161-169.
  • Goldenberg, H. and Goldenberg, I. (2007). Family therapy an overview. Belmont: Thomson Books/Cole.
  • Greef, A. P. (2000). Characteristic of families that function well. Journal of Family ıssues, 21, 948-962.
  • Larson, J. H. ve Holman, T. B. (1994). Predictors of marital quality and stability. Family Relations, 43, 228-237.
  • Mavili-Aktaş, A. (2004). Aile Terapisinde Sosyal Hizmet Yaklaşımı. Aile ve Toplum, 2(7), 33-43.
  • Nazlı, S. (2014). Aile Danışmanlığı. Ankara, Anı Yayıncılık.
  • Schumm, W.R., McCollum, E. E., Bugaighis, M.A., Jurich, A.P. ve Bollman, S.R. (1986). Characteristics of the kansas family life satisfaction scale in a regional sample. Psychological Reports, 58, 975-980.
  • Seligman, M. E. P. (2007). Gerçek mutluluk (S. Kunt, Çev.). Ankara: HYB Yayınları.
  • Şahin, N.H., Durak Batıgün, A., Uğurtaş, S. (2002). Kısa Semptom Envanteri (KSE): Ergenleriçin Kullanımının Geçerlik, Güvenirlik ve Faktör Yapısı. Türk Psikiyatri Dergisi, 13(2), 125-135.
  • Taşdelen-Karçkay, A. (2016). Family life satisfaction scale- Turkish version: Psychometric evaluation. Social Behavior and Personality, 44(4), 631-640.
  • Terry, J.; Kottman, M. (1995). Working With Families. Guidance and Counseling In The Elementary and Middle Schools. Brown ve Benchmark Publishers.
  • Tezer, E. (1996). Evlilik İlişkisinden Sağlanan Doyum: Evlilik Yaşamı Ölçeği. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 1-7
  • Tezer, E. (2001). İş doyumu ölçeğinin güvenirlik ve geçerliliği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(16), 33-39.
  • Williams, B., Onsman ve A. Brown, T. (2010). Exploratory Factor Analysis: A Five-Step Guide for Novices. Journal of Emergency Primary Health Care, 8(3), 1-13.
  • Yıldız, M. A., ve Baytemir, K. (2016). Evli bireylerde evlilik doyumu ile yaşam doyumu arasındaki ilişkide benlik saygısının aracılığı. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 67-80. doi: 10.17679/iuefd.17181627
  • Zabriskie, R. ve Ward, P. (2013). Satisfaction With Family Life Scale. Marriage & Family Review, 49, 446–463.

Validity and Reliability Analysis of Family Life Satisfaction Scale

Yıl 2017, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 9, 01.04.2017

Merve Çalışkan Merih Toker , Yaşar Özbay

Öz

The aim of this study is to develop a scale that measures the levels of family life satisfaction (FLS) that individuals perceive. The scale was implemented to 506 individuals. The sample were consisted of 359 child (%70.7) and 147 parents (%29.3). The average age is 27.05. Family life satisfaction is a 23-item likert scale. After running necessary analyses based on the data collected, principal component analysis and exploratory factor analysis were conducted to check 23-item scale’s construct validity. According to principal component analysis, one dimensional structure of the scale was observed. It was found that KMO coefficient was estimated .938, and Barlett Sphericity test was found significant (χ²=6134.525, p<.01). Also, item- factor loading were ranged from .53 to .79 and total-item correlations changed between .47 and .73. As criterion validity Brief Symptom Inventory (BSI) was used. Pearson Moments Multiplication Correlation coefficient was examined between the scores obtained from the BSI and FLS. The BSI showed a significant relationship between depression dimension r=-.34, p< .01, anxiety dimension r= -.30, p< .01, negative self dimension r= -.30, p< .01, somatization dimension r= -.30, p< .01, hostility dimension r= -.32, p< .01 and FLS. In order to check reliability of the scale, Cronbach alpha score was measured and calculated as .95.

Anahtar Kelimeler

family life satisfaction scale development

Kaynakça

  • Abbott, D. A. ve Brody, G. H. (1985). The relation of child age, gender, and number children to the marital adjustment of wives. Journal of Marriage and the Family, 47, 77-84.
  • Barraca, J. Yarto-López, L. ve Olea, J. (2000). Psychometric Properties of a New Family LifeSatisfaction Scale European Journal of Psychological Assessment 16(2), 98–106.
  • Bayer, A. (2013). Değişen Toplumsal Yapıda Aile. Şırnak Universitesi İlahiyat Fakultesi Dergisi, 4(8), 101-129.
  • Clark-Nicolas, P. ve Gray-Little, B. (1991). Effects of economic resources on marital quality in black married couples. Journal of Marriage, 53(3), 645-655.
  • Cutler, H. A. ve Radford, A. (1999). Adult Children of Alcoholics: adjustment to a collegeenvironment. The Family Journal: Counseling and Therapy For Couples and Families, 7, 148-153.
  • Çağ, P. ve Yıldırım, İ. (2013). Evlilik Doyumunu Yordayan İlişkisel ve Kişisel Değişkenler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(39), 13-23.
  • Çelik, M. ve Yazgan İnanç, B. (2009). Evlilik Doyum Ölçeği: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(2), 247-269.
  • Dağlı, A. ve Baysal, N. (2016). Yaşam Doyum Ölçeğinin Türkçe’ye uyarlanması: Geçerlilik ve Güvenirlik Çalışması. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi 15(59). doi:10.17755/esosder.75955
  • Dil, S. Bulantekin, Ö. (2011). Hemşirelik Öğrencilerinde Akademik Başarı Düzeyi ile Aile İşlevselliği ve Kontrol Odağı Arasındaki İlişkinin Belirlenmesi. Psikiyatri Hemşirelik Dergisi, 2(1), 17-24.
  • Dikmen, A. A. (1995). İş Doyumu ve Yaşam Doyumu İlişkisi. A.O. Sosyal Bilimler Enstitüsü
  • Glenn, N.D. ve Weaver, C.N. (1981). The contribution of marital happiness to global happiness. Journal of Marriage and the Family, 43, 161-169.
  • Goldenberg, H. and Goldenberg, I. (2007). Family therapy an overview. Belmont: Thomson Books/Cole.
  • Greef, A. P. (2000). Characteristic of families that function well. Journal of Family ıssues, 21, 948-962.
  • Larson, J. H. ve Holman, T. B. (1994). Predictors of marital quality and stability. Family Relations, 43, 228-237.
  • Mavili-Aktaş, A. (2004). Aile Terapisinde Sosyal Hizmet Yaklaşımı. Aile ve Toplum, 2(7), 33-43.
  • Nazlı, S. (2014). Aile Danışmanlığı. Ankara, Anı Yayıncılık.
  • Schumm, W.R., McCollum, E. E., Bugaighis, M.A., Jurich, A.P. ve Bollman, S.R. (1986). Characteristics of the kansas family life satisfaction scale in a regional sample. Psychological Reports, 58, 975-980.
  • Seligman, M. E. P. (2007). Gerçek mutluluk (S. Kunt, Çev.). Ankara: HYB Yayınları.
  • Şahin, N.H., Durak Batıgün, A., Uğurtaş, S. (2002). Kısa Semptom Envanteri (KSE): Ergenleriçin Kullanımının Geçerlik, Güvenirlik ve Faktör Yapısı. Türk Psikiyatri Dergisi, 13(2), 125-135.
  • Taşdelen-Karçkay, A. (2016). Family life satisfaction scale- Turkish version: Psychometric evaluation. Social Behavior and Personality, 44(4), 631-640.
  • Terry, J.; Kottman, M. (1995). Working With Families. Guidance and Counseling In The Elementary and Middle Schools. Brown ve Benchmark Publishers.
  • Tezer, E. (1996). Evlilik İlişkisinden Sağlanan Doyum: Evlilik Yaşamı Ölçeği. Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(7), 1-7
  • Tezer, E. (2001). İş doyumu ölçeğinin güvenirlik ve geçerliliği. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 2(16), 33-39.
  • Williams, B., Onsman ve A. Brown, T. (2010). Exploratory Factor Analysis: A Five-Step Guide for Novices. Journal of Emergency Primary Health Care, 8(3), 1-13.
  • Yıldız, M. A., ve Baytemir, K. (2016). Evli bireylerde evlilik doyumu ile yaşam doyumu arasındaki ilişkide benlik saygısının aracılığı. İnönü Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 17(1), 67-80. doi: 10.17679/iuefd.17181627
  • Zabriskie, R. ve Ward, P. (2013). Satisfaction With Family Life Scale. Marriage & Family Review, 49, 446–463.
Toplam 26 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Merve Çalışkan

Merih Toker

Yaşar Özbay

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017Cilt: 2 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Çalışkan, M., Toker, M., & Özbay, Y. (2017). Aile Yaşam Doyumu Ölçeğinin Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 2(1), 1-9.