Bu araştırmada, Eskişehir’deki bir ilkokuldaki öğretmenlerin
Bireyselleştirilmiş Eğitim Programı (BEP), yasal düzenlemeler ve kaynaştırma
uygulamaları hakkındaki görüşlerinin ortaya konması amaçlanmıştır.
Öğretmenlerin branşları sınıf öğretmenliği, özel eğitim öğretmenliği, okul öncesi
öğretmenliği, İngilizce öğretmenliği ve rehberlik branşlarından oluşmaktadır.
Çalışmanın verileri yarı-yapılandırılmış görüşme tekniğine uygun görüşme
soruları hazırlanarak, gönüllü 17 öğretmen ile yapılan görüşmeler sonucunda
elde edilmiştir. Görüşmeler beş ile 21 dakika arasında değişen sürelerde
gerçekleşmiştir. Yapılan görüşmelerden sonra araştırma verileri betimsel
analiz tekniği ile çözümlenmiştir. Araştırma sonucunda özel gereksinimli
öğrencilerin eğitiminde yaşanan sorunlar daha çok; sınıf mevcutlarının özel
gereksinimli öğrencilere göre düzenlenmemesi, eğitsel değerlendirme, tanılama
ve yerleştirmede problemlerin olması, süreç içerisindeki kişilerin yeterince
bilgilendirilmemesi, velilerin çocuklarının özel durumlarını kabul
etmemeleri, normal gelişim gösteren öğrencilerin özel gereksinimli
öğrencilere karşı olumsuz tutum ve davranışlar sergilemeleri üzerinde
yoğunlaşmaktadır. Çalışmada ayrıca, BEP ile ilgili genel olarak bilgi sahibi
olunduğu, BEP geliştirme sürecinde sorumlulukların yerine getirildiği,
rehberlik servisi ve okul idaresinden gerekli desteğin özel gereksinimli
bireylere sağlandığı sonucu elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgular
bazı öneriler sunmuştur. Sınıf mevcutlarının azaltılması, fiziksel,
öğretimsel ve davranışsal düzenlemelerin yapılması; eğitsel değerlendirme,
yerleştirme ve tanılama işlemlerinin titizlikle yapılması, süreç içerisindeki
herkesin bilgilendirilmesi ve destek eğitim odalarının yaygınlaştırılması
durumunda kaynaştırma uygulamalarının daha başarılı olacağı düşünülmektedir.
|