Bu çalışmada, babaların çocukların gereksinimlerini karşılamayla ilgili rollerini annelerin bakış açısına göre incelemek amaçlanmıştır. Çalışma grubunu, 0-10 yaş grubu çocuğa sahip 131 anne oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında, anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde Kay Kare Testi kullanılmıştır. Sonuç olarak; babaların çocukların özbakım becerilerine destek olma, okul gereksinimlerini karşılama ve çocukla etkili vakit geçirme durumlarıyla çocukların yaşı arasında anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Babaların daha çok 7-10 yaş çocuklarının giyinmesine yardım ettiği ve 0-3 yaşta yardım etmedikleri; daha çok 0-3 yaş çocuklarının okul ihtiyaçlarını karşılamaya yardım ettiği ve 7-10 yaşta büyük oranda okul ihtiyaçlarını gidermeye destek olmadıkları belirlenmiştir. Babaların daha çok 7-10 yaş çocuklarıyla oyun oynadıkları ve 0-3 yaşta daha az oyunlar oynadıkları belirlenmiştir.
AÇEV. (2017). Involved fatherhood and its determinants in Turkey. Understanding Fatherhood in Turkey Series-I. Istanbul: Bernard van Leer Foundation. 09.11.2019 tarihinde http://en.acev.org/wp-content/uploads/2018/01/1_involved-fatherhood-and-its-determinants-in-turkey.pdf, adresinden erişilmiştir.
Bornstein, M. H. (2012). Cultural approaches to parenting, Parenting-Science and Practice, 12 (2-3), 212-221.
Cabrera, N., Tamis-LeMonda, C.S., Bradley, R.H., Hooferth, S. ve Lamb, M.E. (2000). Fatherhod in the twenty-first century, Child Development, 71 (1), 127-136.
Cinoğlu, M., Arslantaş, H. İ. ve Öztürk, M. (2012). Okul öncesi eğitim kurumlarının velilerden taleplerinin değerlendirilmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (20), 375-393.
Flood, M. (2003). Fatherhood and fatherlessness, Discussion Paper No. 59. The Australia Institute, Canberra. 08.10.2019 tarihinde https://eprints.qut.edu.au/103402/ adresinden erişilmiştir.
Güleç, D. ve Kavlak, O. (2013). Baba-bebek bağlanma ölçeğinin türk toplumunda geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi, Journal of Human Sciences, 10(2), 170-181.
Güleç, D. ve Kavlak, O. (2015). Baba-bebek bağlanması ve hemşirenin rolü, Türkiye Klinikleri Journal of Nursing Sciences, 7(1), 63-68.
Güngörmüş Özkardeş, O. ve Arkonaç, S. A. (1998). İki farklı eğitim düzeyinde baba olma algısı, M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 10 (10), 253-263.
Gürşimşek, I., Kefi, S. ve Girgin, G. (2007). Okulöncesi eğitime babaların katılım düzeyi ile ilişkili değişkenlerin incelenmesi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(33), 181-191.
Khan, L. (2017). Briefing 50: Fatherhood: The Impact Fathers on Children’s Mental Health. London: Centre for Mental Health.
Kırman, A. ve Doğan, Ö. (2017). Anne-baba-çocuk ilişkileri: bir meta-sentez çalışması, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 4 (1), 28-49.
Kuruçırak, Ş. (2010). 4-12 Aylık bebeği Olan Babaların, Babalık Rolü Algısı ile Bebek Bakımına Katılımı Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
Köse, D., Çınar, N. ve Altınkaynak, S. (2013). Yenidoğan anne ve baba ile bağlanma süreci, Sürekli Tıp Eğitim Dergisi, 22 (6), 239-245.
Kuzucu, Y. (2011). Değişen babalık rolü ve çocuk gelişimine etkisi, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (35), 79-91.
Martinez, K., Rider, F., Cayce, N., Forssell, S., Poirier, J., Hunt, S., Crawford, G. ve Sawyer, J. (2013). A guide for father involvement in systems of care. Washington, DC: Technical Assistance Partnership for Child and Family Mental Health. 09.11.2019 tarihinde http://www.tapartnership.org/COP/ CLC/publications.php?id=topic1#content1 adresinden erişilmiştir.
Mercan, Z. ve Tezel Şahin, F. (2017). Babalık rolü ve farklı kültürlerde babalık rolü algısı, Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 2 (2), 1-10.
İnci, M.A. ve Deniz, Ü. (2015). Baba tutumları ile çocuğun yaşı, cinsiyeti, doğum sırası ve kardeş sayısı değişkenleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (2), 1-7.
Özcebe, H., Küçük Biçer, B., Çetin, E., Yılmaz, M. ve Zakirov, F. (2011). 0-10 yaş aralığında çocuğu olan babaların çocuk sağlığı ve bakımındaki rolleri, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 54 (2), 70-8.
Özel, E. ve Zelyurt, H. (2016). Anne baba eğitiminin aile çocuk ilişkilerine etkisi, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 36, 9-34.
Sandwood, J. (2017). Changing roles for 21st century fathers, Father & Child. 08.11.2019 tarihinde http://fatherandchild.org.nz/2017/11/changing-roles-21st-century-fathers/ adresinden erişilmiştir.
Seçer, Z., Çeliköz, N. ve Yaşa, S. (2007). Bazı kişisel özelliklerine göre okulöncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların babalarının babalığa yönelik tutumları, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (18), 425-438.
Seward, R.R. ve Rush, M. (2015). Fathers, fathering, and fatherhood acroos cultures: convergence or divergence? Working Paper Series WP 40, University College Belfied Dublin.
Soysal, A. Ş., Bodur, Ş., İşeri, E. ve Şenol, S. (2005). Bebeklik dönemindeki bağlanma sürecine genel bir bakış, Klinik Psikiyatri, 8(2), 88-99.
Spetter, D. (2020). The role of fathers in childhood development. 01.02.2020 tarihinde https://www.extension.harvard.edu/inside-extension/role-fathers-childhood-development adresinden erişilmiştir.
Şahin, H. ve Demiriz, S. (2014). Beş altı yaşında çocuğu olan babaların, babalık rolünü algılamaları ile aile katılım çalışmalarını gerçekleştirmeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Turkish Journal of Social Research/Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 18 (1), 273-294.
Taşkın, N. (2011). Çocukların gelişiminde katkıları unutulanlar: babalar, Eğitime Bakış. 7 (2), 43-47.
Tezel Şahin, F., Akıncı Coşgun, A. ve Aydın Kılıç, Z.N. (2017). Babaların çocuklarıyla vakit geçirme durumlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesin Dergisi, 37 (1), 319-343.
Telli, A. A. ve Özkan, H. (2016). 3-6 yaş grubu çocuğu olan babaların babalık rolü algısı ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi, İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi, 6 (2), 127-134.
Tezel Şahin, F. (2007). Sosyal değişim sürecinde değişen baba rolü, Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi, 1015, 765-773.
Türkoğlu, D. ve Gültekin Akduman, G. (2016). Okul öncesi dönem çocuğu olan babaların babalık rolü algısı ile çocuklarının sosyal becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(03), 224-241.
Ünal, F. ve Kök, E.E. (2015). 0-6 yaş çocuğu olan ebeveynlerin babalık rolüne ilişkin görüşleri, International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(4), 1142-1153.
Yavuzer, H. (1991). Ana Baba ve Çocuk. İstanbul: Remzi.
Zeybekoğlu, Ö. (2013). Günümüzde erkeklerin gözünden babalık ve aile, Mediterranean Journal of Humanities, III (2), 297-328.
Özyürek, A., Teke, Y. T., & Kışlı, Z. (2020). Çocuklarının Gereksinimlerini Karşılamada Babaların Rolleri. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 5(2), 21-30.