Araştırma Makalesi
Yıl 2020,
Cilt: 5 Sayı: 2, 21 - 30, 30.09.2020
Öz
Bu çalışmada, babaların çocukların gereksinimlerini karşılamayla ilgili rollerini annelerin bakış açısına göre incelemek amaçlanmıştır. Çalışma grubunu, 0-10 yaş grubu çocuğa sahip 131 anne oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında, anket formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde Kay Kare Testi kullanılmıştır. Sonuç olarak; babaların çocukların özbakım becerilerine destek olma, okul gereksinimlerini karşılama ve çocukla etkili vakit geçirme durumlarıyla çocukların yaşı arasında anlamlı bir ilişki olduğu belirlenmiştir. Babaların daha çok 7-10 yaş çocuklarının giyinmesine yardım ettiği ve 0-3 yaşta yardım etmedikleri; daha çok 0-3 yaş çocuklarının okul ihtiyaçlarını karşılamaya yardım ettiği ve 7-10 yaşta büyük oranda okul ihtiyaçlarını gidermeye destek olmadıkları belirlenmiştir. Babaların daha çok 7-10 yaş çocuklarıyla oyun oynadıkları ve 0-3 yaşta daha az oyunlar oynadıkları belirlenmiştir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- AÇEV. (2017). Involved fatherhood and its determinants in Turkey. Understanding Fatherhood in Turkey Series-I. Istanbul: Bernard van Leer Foundation. 09.11.2019 tarihinde http://en.acev.org/wp-content/uploads/2018/01/1_involved-fatherhood-and-its-determinants-in-turkey.pdf, adresinden erişilmiştir.
- Bornstein, M. H. (2012). Cultural approaches to parenting, Parenting-Science and Practice, 12 (2-3), 212-221.
- Cabrera, N., Tamis-LeMonda, C.S., Bradley, R.H., Hooferth, S. ve Lamb, M.E. (2000). Fatherhod in the twenty-first century, Child Development, 71 (1), 127-136.
- Cinoğlu, M., Arslantaş, H. İ. ve Öztürk, M. (2012). Okul öncesi eğitim kurumlarının velilerden taleplerinin değerlendirilmesi, Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9 (20), 375-393.
- Flood, M. (2003). Fatherhood and fatherlessness, Discussion Paper No. 59. The Australia Institute, Canberra. 08.10.2019 tarihinde https://eprints.qut.edu.au/103402/ adresinden erişilmiştir.
- Güleç, D. ve Kavlak, O. (2013). Baba-bebek bağlanma ölçeğinin türk toplumunda geçerlik ve güvenirliğinin incelenmesi, Journal of Human Sciences, 10(2), 170-181.
- Güleç, D. ve Kavlak, O. (2015). Baba-bebek bağlanması ve hemşirenin rolü, Türkiye Klinikleri Journal of Nursing Sciences, 7(1), 63-68.
- Güngörmüş Özkardeş, O. ve Arkonaç, S. A. (1998). İki farklı eğitim düzeyinde baba olma algısı, M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 10 (10), 253-263.
- Gürşimşek, I., Kefi, S. ve Girgin, G. (2007). Okulöncesi eğitime babaların katılım düzeyi ile ilişkili değişkenlerin incelenmesi, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 33(33), 181-191.
- Khan, L. (2017). Briefing 50: Fatherhood: The Impact Fathers on Children’s Mental Health. London: Centre for Mental Health.
- Kırman, A. ve Doğan, Ö. (2017). Anne-baba-çocuk ilişkileri: bir meta-sentez çalışması, Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi, 4 (1), 28-49.
- Kuruçırak, Ş. (2010). 4-12 Aylık bebeği Olan Babaların, Babalık Rolü Algısı ile Bebek Bakımına Katılımı Arasındaki İlişki, Yüksek Lisans Tezi. Akdeniz Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
- Köse, D., Çınar, N. ve Altınkaynak, S. (2013). Yenidoğan anne ve baba ile bağlanma süreci, Sürekli Tıp Eğitim Dergisi, 22 (6), 239-245.
- Kuzucu, Y. (2011). Değişen babalık rolü ve çocuk gelişimine etkisi, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4 (35), 79-91.
- Martinez, K., Rider, F., Cayce, N., Forssell, S., Poirier, J., Hunt, S., Crawford, G. ve Sawyer, J. (2013). A guide for father involvement in systems of care. Washington, DC: Technical Assistance Partnership for Child and Family Mental Health. 09.11.2019 tarihinde http://www.tapartnership.org/COP/ CLC/publications.php?id=topic1#content1 adresinden erişilmiştir.
- Mercan, Z. ve Tezel Şahin, F. (2017). Babalık rolü ve farklı kültürlerde babalık rolü algısı, Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi, 2 (2), 1-10.
- İnci, M.A. ve Deniz, Ü. (2015). Baba tutumları ile çocuğun yaşı, cinsiyeti, doğum sırası ve kardeş sayısı değişkenleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (2), 1-7.
- Özcebe, H., Küçük Biçer, B., Çetin, E., Yılmaz, M. ve Zakirov, F. (2011). 0-10 yaş aralığında çocuğu olan babaların çocuk sağlığı ve bakımındaki rolleri, Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi, 54 (2), 70-8.
- Özel, E. ve Zelyurt, H. (2016). Anne baba eğitiminin aile çocuk ilişkilerine etkisi, Sosyal Politika Çalışmaları Dergisi, 36, 9-34.
- Sandwood, J. (2017). Changing roles for 21st century fathers, Father & Child. 08.11.2019 tarihinde http://fatherandchild.org.nz/2017/11/changing-roles-21st-century-fathers/ adresinden erişilmiştir.
- Seçer, Z., Çeliköz, N. ve Yaşa, S. (2007). Bazı kişisel özelliklerine göre okulöncesi eğitim kurumlarına devam eden çocukların babalarının babalığa yönelik tutumları, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (18), 425-438.
- Seward, R.R. ve Rush, M. (2015). Fathers, fathering, and fatherhood acroos cultures: convergence or divergence? Working Paper Series WP 40, University College Belfied Dublin.
- Soysal, A. Ş., Bodur, Ş., İşeri, E. ve Şenol, S. (2005). Bebeklik dönemindeki bağlanma sürecine genel bir bakış, Klinik Psikiyatri, 8(2), 88-99.
- Spetter, D. (2020). The role of fathers in childhood development. 01.02.2020 tarihinde https://www.extension.harvard.edu/inside-extension/role-fathers-childhood-development adresinden erişilmiştir.
- Şahin, H. ve Demiriz, S. (2014). Beş altı yaşında çocuğu olan babaların, babalık rolünü algılamaları ile aile katılım çalışmalarını gerçekleştirmeleri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Turkish Journal of Social Research/Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 18 (1), 273-294.
- Taşkın, N. (2011). Çocukların gelişiminde katkıları unutulanlar: babalar, Eğitime Bakış. 7 (2), 43-47.
- Tezel Şahin, F., Akıncı Coşgun, A. ve Aydın Kılıç, Z.N. (2017). Babaların çocuklarıyla vakit geçirme durumlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi, Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesin Dergisi, 37 (1), 319-343.
- Telli, A. A. ve Özkan, H. (2016). 3-6 yaş grubu çocuğu olan babaların babalık rolü algısı ve etkileyen faktörlerin belirlenmesi, İzmir Dr. Behçet Uz Çocuk Hastanesi Dergisi, 6 (2), 127-134.
- Tezel Şahin, F. (2007). Sosyal değişim sürecinde değişen baba rolü, Uluslararası Asya ve Kuzey Afrika Çalışmaları Kongresi, 1015, 765-773.
- Türkoğlu, D. ve Gültekin Akduman, G. (2016). Okul öncesi dönem çocuğu olan babaların babalık rolü algısı ile çocuklarının sosyal becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi, Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 7(03), 224-241.
- Ünal, F. ve Kök, E.E. (2015). 0-6 yaş çocuğu olan ebeveynlerin babalık rolüne ilişkin görüşleri, International Journal of Social Sciences and Education Research, 1(4), 1142-1153.
- Yavuzer, H. (1991). Ana Baba ve Çocuk. İstanbul: Remzi.
- Zeybekoğlu, Ö. (2013). Günümüzde erkeklerin gözünden babalık ve aile, Mediterranean Journal of Humanities, III (2), 297-328.
Toplam 33 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2020 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020Cilt: 5 Sayı: 2 |